«دست ساخته‌ها ـ تجربه شخصی»

امروزه یکی از دغدغه‌های مهم مدرسان معماری افزایش کیفیت آموزش است. جهت نیل به این هدف، مقاله با روش استدلالی، استنباطی از خلال مطالعات کتابخانه ای و تحقیقی میدانی، به معرفی سمت و سویی جهت افزایش کیفیت آموزش معماری می‌پردازد که در آن بر اهمیت «ساختن» در یادگیری تاکید شده است. رجوع به مبانی روانشناسی پرورشی با معرفی آموزش «یادگیرنده محور» در تکمیل روش «معلم محور» نشان می‌دهد کیفیت آموزش با روش‌هایی چون «یادگیری اکتشافی» افزایش می‌یابد. از جمله ابزارهای این یادگیری، طرح صورت مساله توسط یادگیرنده و تلاش در جهت حل آن از طریق ساختن است که با فرایند ساخت در حرفه معماری نیز همخوانی دارد. به کارگیری این روش در مدرسه معماری، مستلزم طرح تمرین‌هایی عملی برای هر دانشجو به طور شخصی است؛ چنانکه او از طریق کار با دست یا ساختن، در حین نیل به راه حل نهایی، مسایل طول مسیر را از طریق ساختن، هم دریابد و هم حل کند. یکی از مدرسان معماری بعد از سال‌ها تجربه، دست به طراحی و اجرای تمرین «دست‌ساخته‌ها ـ تجربه شخصی» زده که بازخوانی آن با تکیه بر مبانی فوق نشان می‌دهد تمرین پشتوانه خوبی برای مهارت‌هایی است که دانشجو با ورود به بازار حرفه ای معماری، بدانها نیازمند است.