تحلیل بعد کالبدی حس تعلق به مکان در خانه های سنتی و مجتمع های مسکونی امروزی

مقاله حاضر با طرح این پرسش که چرا رنگ تعلق از چهره خانه های امروزی برگرفته شده است، آغاز می گردد. برای پاسخ به این سوال، نمونه هایی از خانه های سنتی دارای سکنه و مجتمع های مسکونی جدید در شهر شیراز انتخاب شدند. با روش بررسی های اسنادی و میدانی، دیدگاه های مختلف ساکنین خانه ها طی پرسشنامه هایی در حیطه عناصر کالبدی حس تعلق مکان جمع آوری گردید و با نرم افزار (spss) تحلیل شد. نتایج نشان داد که حس تعلق کالبدی مکان در خانه های سنتی در مقایسه با مجتمع های جدید بیشتر است. این تعلق در عناصر کالبدی، در دو ویژگی شکل و اندازه عناصر (شامل؛ شکل و اندازه حیاط، شکل و اندازه ایوان یا سردر، نورگیری و شکل در و پنجره) و بافت و تزیینات (شامل؛ تزیینات حیاط، نما و فضای داخل) در خانه های سنتی بیشتر نمود می یابد. اما ویژگی روابط و چیدمان (شامل؛ دسترسی از نشیمن به سایر فضاهای خانه و دسترسی از خیابانی که خانه در آن قرار دارد به محیط داخل خانه) در مجتمع های مسکونی جدید دارای میانگین بالاتری نسبت به خانه های سنتی است. نهایتاً این نتیجه حاصل آمد که در مجتمع های جدید، با الگو برداری از خانه های سنتی و با در نظر گرفتن حیاط و تزیینات درون و برون، می توان احساس تعلق کالبدی ساکنین را افزایش داد.