تحلیل فرصت‏ها و چالش‏های توسعه دیپلماسی شهری در کلانشهرتهران

فرآیند جهانی شدن، ابعاد و پیامدهای آن بیش از سه دهه است که در حوزه‏های مختلف موضوعی و در سطوح مختلف شهری، به کانون بحث‏های محققان علوم شهری بدل گشته و موجب شکل‏گیری پاسخ‏ها و نظریات جدیدی در حوزه‏های مختلف سیاستگذاری شهری شده است. یکی از تحولات حاصل شده در این عرصه، اهمیت یافتن دیپلماسی شهری، به عنوان گونه‏ای نوین از اشکال دیپلماسی است. بررسی‏های مقاله حاضر که با تکیه بر روش تحلیل داده‏های ثانویه و روش فراتحلیل انجام پذیرفته، نشان می‏دهد تهران با وجود فرصت‏هایی چون روابط خواهرخواندگی با تعدادی از شهرهای جهان، حضور در برخی از نهادهای بین المللی حوزه توسعه شهری و موقعیت ژیوپلیتیک و جایگاه ویژه آن در روابط منطقه‏ای، به سبب موانع مختلفی چون چالش‏های سیاسی برخاسته از سطح ملی، فقدان چارچوب نهادی لازم در حوزه توسعه دیپلماسی شهری و نیز آماده نبودن زیرساخت‏ها و شرایط نرم افزاری لازم، تاکنون نتوانسته است به جایگاهی درخور در عرصه دیپلماسی شهری دست یابد. این در حالی است که تحقق نقش‏آفرینی فعال تهران در عصر دیپلماسی شهری می‏تواند منافع پایداری را چون امکان پذیرشدن تبادل تجارب و دریافت کمک‏های فنی و مالی، کاهش تاثیرات نامطلوب تصمیمات و سیاست‏های نهادهای فراملی، افزایش امکان چانه‏زنی و کسب امتیاز در سازمان‏های بین‏المللی به منظور برون‏رفت از محدودیت‏های حاکم بر نظام برنامه‏ریزی و مدیریت شهری به ارمغان آورد.