بهینه سازی دودکش خورشیدی و بررسی اثر آن بر تهویه ساختمان

از آنجا که40? از مصرف انرژی مربوط به بخش ساختمان است و بخش عمده آن صرف سرمایش و گرمایش می‌شود، راهکارهای طراحی غیرفعال، کمک قابل توجهی به کاهش مصرف انرژی می‌کند. یکی از روش‌های تهویه غیرفعال، استفاده از دودکش خورشیدی است که با کمک انرژی تجدیدپذیر خورشید و با به کارگیری پدیده اثر دودکشی در یک کانال هوا، تهویه مورد نیاز فضاهای مجاور خود را فراهم می‌کند. به دلیل عدم دسترسی به نمونه های مختلف اجرا شده، شبیه‌سازی کامپیوتری به عنوان روش جایگزین برای مطالعات میدانی انتخاب شده است. نتایج ارایه شده، برگرفته از شبیه‌سازی مدل‌های مختلف دودکش خورشیدی متصل به یک ساختمان اداری هفت طبقه با کمک نرم‌افزار انرژی پلاس است. مدل‌های مختلف با ابعاد متفاوت دودکش خورشیدی با هم مقایسه شدند. همچنین مدل‌‌ها در صورتی که همه طبقات به دودکش خورشیدی متصل باشند و در حالت‌هایی که هر طبقه به صورت منفرد به دودکش متصل باشد، شبیه‌سازی شده‌اند. در این تحقیق، تاثیر به کارگیری دودکش خورشیدی بر تهویه فضاهای متصل به آن در اقلیم گرم و خشک شهر اصفهان بررسی شده است. همچنین مساحت فضاهایی که دودکش خورشیدی با ابعاد بهینه، در هر طبقه قادر به تامین تعویض هوای مورد نیاز آن است، مورد توجه قرار گرفته‌ است.