بر‌هم‌کنش جریان‌هوا، دما و راحتی در فضاهای باز شهری

باروچ‌گیونی معتقد‌است که جریان هوا در فضاهای شهریِ اقلیم گرم و مرطوب، غالباً موجب آسایش حرارتی مردم است. اگر متغیر باد با سایه هم‌ساز شود، آنگاه افراد در دماهای بالاتر از دمای راحتی می‌توانند به فعالیت خود در سطح شهر ادامه‌دهند. این نظر گیونی را نباید به اقلیم گرم‌ و‌خشک و یا سرد تعمیم دهیم. در اقلیم گرم‌ و‌خشک، جریان هوا تابعِ دمای محیط، دو اثر کاملاً متفاوت بر افراد دارد. در یک حالت باعث آسایش و در حالتی دیگر باعث عدم آسایش‌ است. در اقلیم سرد نیز تاثیر جریان هوا برآسایش منفی‌است. هدف اصلی این گفتار پاسخ این پرسش است که مرز دمایی بین آسایش و عدم‌آسایش در فضاهای شهری ناشی از جریان هوا، در سرعت‌های مختلف چیست؟ به دیگر عبارت، برهم‌کنش دما و جریان هوا در چه مقادیر عددی برای راحتی شهری معنا پیدا‌می‌کند؟ اگر بتوان چنین اعدادی را پیدا کرد، آنگاه طراح شهری با دیدی علمی عناصر شهری را بر اساس تین دو متغیر به‌خدمت می‌گیرد. از این راه او می‌تواند به تطبیق الگوی جریان‌هوا با الگوی دما دست یابد. این مطالعه به اقلیم گرم و‌خشک ایران محدود بوده و در پی پاسخی مبتنی بر کار میدانی در سطح شش شهر کشور خواهد بود. نتایج بدست آمده قابل تعمیم به همه‌ی مناطق گرم‌و‌خشک ایران خواهد‌بود.