گسترش فراگیری تبلیغ تعاملی و ساختار فرآیند ارتباطی آن با مخاطب

ارتباطات ترغیبی حوزه موضوعی این مقاله است که با روش توصیفیتحلیلی به بررسی تبلیغ تعاملی محیطی و مخاطب آن می‌پردازد. این شیوه ارتباطی، گونه‌ای نوین از رفتار تعاملی انسان است که شکل‌گیری آن ریشه در زندگی اجتماعی او دارد. انسان با روی‌آوردن به زندگی اجتماعی بروز نیازهای گوناگونی را تجربه کرد، از جمله نیاز به برقراری ارتباط‌جمعی که روزبه‌روز گسترش یافت تا جائیکه با اختراع چاپ و به دنبال آن رواج رسانه‌های چاپی، موجبات تکامل ارتباط‌جمعی را فراهم ساخت. با به‌عرصه‌آمدن رادیو و تلویزیون و ظهور ماهواره و اینترنت گونه‌های جدید ارتباطی به صورت فراگیر شکل گرفت و صنعت تبلیغات از جایگاه مهمی برخوردار شد. گسترش استفاده از رایانه، شاخه‌ای جدید در ارتباطات را موجب شد که «طراحی تعامل» نامیده شد و پیش‌زمینه شکل‌گیری تبلیغات تعاملی را فراهم کرد. عنصر اصلی در این نوع تبلیغات، شرکت مخاطب در فرآیند پیام‌رسانی است. میزان تاثیرگذاری، بستگی زیادی به برقراری ارتباط مخاطب با تبلیغ و انتخاب‌های او دارد؛ زیرا اوست که اطلاعات را گزینش می‌کند. تبلیغ تعاملی باعث افزایش اثرگذاری بر مخاطب و مشارکت او می‌شود و درواقع ابزار مناسبی است برای تاثیر بر ذهن انسان عصر پسانوگرایی که به دلیل جریان پرشتاب تغییرات، هویتی چندگانه دارد. از این رو در این پژوهش به این شاخه نوین از تبلیغات می‌پردازیم.