زیباشناسی «نمود» و ظهور امپرسیونیسم

این مقاله، با استفاده از روش تحلیلی - تفسیری، تحول و تطور مفهوم نمود نزد فیلسوفان و اهمیت آن در پژوهش های فلسفی از یونان باستان تا قرن هجدهم را به بحث میگذارد. چگونگی تاثیر مفاهیم فلسفی بر نقاشی های امپرسیونیستی به عنوان نمونۀ موردی انتخاب شده است. هدف آن است که نشان دهیم ظهور مکتب امپرسیونیسم تحت تاثیر تحولات مفهوم فلسفی نمود رخ داده است. بر اساس فرضیۀ این مقاله، امپرسیونیسم را می توان تجلی هنری مفهوم نوینِ نمود در نظر گرفت. نتیجۀ حاصل از این مطالعه آن است که دگرگونی سب کهای هنری، ربط مشخصی به تحولات فکر فلسفی دارند و امپرسیونیسم این ربط را به خوبی متجلی م یکند. این تحولات در قالب «مرئیت ناب » در نقاش یهای امپرسیونیستی پدیدار شده است. یعنی نقاشی به جای بازنمایی ماهیت چیزها، بر نمود صرف آنها متمرکز می شود و نحوۀ پدیدار شدنشان را به تصویر می کشد. جاب هجا شدن هدف نقاشی از ماهیت به نمود چیزها، مه مترین دستاورد امپرسیونیسم است. تخت شدن سطح تصویر و غیاب عمق، بارزترین ویژگی این جابه جایی است. مقالۀ حاضر می کوشد نشان دهد که شک لگیری هنر مدرن تا حد زیادی ثمرۀ این تحول است، زیرا امپرسیونیسم ارزش هنری - زیباشناختی نمود را احیا و آن را به یکی از ارکان هنر مدرن مبدل می کند.