نماد و نمون قدمگاه در تاریخ شرق، با تاکید بر نگاره قدمگاه فالنامه تهماسبی

انسان ها از آغاز تا کنون، به قدمگاه‌های اشخاص برجسته، به دیده احترام می‌نگریسته و آنها را نمادهایی از حضور معنویت، قدرت و تملک می‌شناخته‌اند. نیاز انسان به اسطوره‌سازی و انتساب مکان‌هایی خاص با افراد برجسته، موجب شده است فرهنگ قدمگاه در میان بشریت شکل بگیرد؛ به‌طوری‌که نشانه‌های آن از اعصار غارنشینی تا فضا دیده ‌می‌شود. هدف این تحقیق، بررسی نماد قدمگاه در فالنامه تهماسبی و ارتباط آن با نقوش قدمگاه‌های موجود در ایران و جهان اسلام می‌باشد.  اینکه پیشینه به‌وجود آمدن قدمگاه‌ها به چه دوره‌ای بازمی‌گردد؟ آیا قدمگاه‌ها بر اساس فرهنگ اسلامی ساخته شده‌اند؟ نمادهای موجود درقدمگاه فالنامه تهماسبی، برانگیخته از کدام خاستگاه می‌باشد؟، مساله‎ایست که با روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه‌ای به آن پرداخته می‌شود. یافته‌های پژوهش بیان می‌دارد، قدمگاه‌های متعددی در سطح جهان وجود دارند که پیشینه آنها، اغلب به پیش از اسلام باز می‌گردد. برخی از آنها براساس کشف و شهودهای شخصی ساخته شده‌اند و یا متاثر از فرهنگ هندی هستند. ضمن توجه به احترام قلبی ایرانیان و شیعیان به امامان و قدوم متبرک آنان و فرزندانشان، باید توجه داشت که نگاره قدمگاه فالنامه تهماسبی، به تقلید از نمونه‌های بودایی کشیده شده ولی در آن، از نمادهای اسلامی استفاده شده و ارتباطی با قدمگاه نیشابور ندارد.