فرهنگ بصری دیجیتال برساخته از اپلیکشن‌های هنری نرم افزارهای تلفن همراه هوشمند

امروزه تلفن‌های همراه هوشمند، با دو ویژگی متمایز خود، یعنی صفحات نمایش لمسی و امکان نصب اپلیکیشن‌های هنری، به مثابه یکی از جلوه‌های رسانه‌های دیجیتال، وضعیت جدیدی از فرآیند تولید و انتشار هنر را به وجود آورده‌اند. این رسانه، با مادیت‌زدایی از فرآیند تولید هنر و تکثیر آن، ویژگی‌های متنی و فرامتنی نوینی را به فرهنگ دیداری افزوده‌اند که در بستر خود، نقطه مولد مفاهیم بدیعی بر فرهنگ بصری دیجیتال است؛ تبیین و مفهوم سازی این پدیده بصری نوین، گامی است به سوی شناخت مختصات فرهنگی تصویر در رسانه دیجیتالی آن‌چه حول محور «جامعه نمایشگرها»، مفهوم می‌یابد. این پژوهش، با اتخاذ روش توصیفی تحلیلی و با استناد به اطلاعات و منابع کتابخانه‌ای، با مطالعه چندین نمونه از اپلیکیشن‌های هنری تلفن همراه هوشمند، بر آن است تا ویژگی‌های فرهنگ بصری برآمده از تولید هنر در نرم افزارهای تلفن همراه را با توجه به آرای متفکران پیشگام در طرح مفهوم فرهنگ بصری دیجیتال، چون لو مانوویچ و اندرو دارلی، بررسی کند. نتایج پژوهش حاکی از آن است؛ هنر رسانه‌ای نوین با عزیمت از تصویر به اسکرین و جامعه نمایشگرها، به مفاهیمی نوین در عادتواره بصری، نظیر خصوصی‌سازی سیار و ارتباطات خانه به دوش، حاضرآماده‌های دیجیتال و تغییر فضای مصرف ... دامن زده‌اند.