اثر محلول‌پاشی متانول و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا در شرایط آب و هوایی گیلان

به­منظور بررسی اثر سطوح مختلف متانول و نیتروژن بر عملکرد و اجزای عملکرد سویا، آزمایشی در منطقه رودسر (استان گیلان) در سال زراعی  91-1390 انجام گرفت. آزمایش به­صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک­های کامل تصادفی در 3 تکرار و با تیمارهای آزمایشی شامل، 4 سطح کودی (شاهد،30، 60 و90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) و متانول در 4 سطح شامل شاهد، 20، 30 و40 درصد حجمی متانول اجرا گردید. اثر متانول بر تعداد غلاف در بوته، وزن صد­دانه، عملکرد­ دانه، عملکرد زیستی، شاخص برداشت، ارتفاع بوته و طول غلاف معنی­دار بود. تیمار40 درصد حجمی متانول بالاترین تعداد غلاف در بوته، وزن صد­دانه، ارتفاع بوته و طول غلاف را داشت. بیشترین عملکرد­ زیستی را تیمار40 و30 درصد حجمی متانول نشان داد. مقادیر کود نیتروژن بر تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، وزن صد­دانه، عملکرد دانه، عملکرد زیستی، ارتفاع بوته و طول غلاف اثر معنی­داری داشت. بیشترین تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف و عملکرد زیستی در سطح 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار مشاهده شد. بیشترین ارتفاع بوته و طول غلاف از سطح90 و60 کیلوگرم نیتروژن در هکتار حاصل شد. تیمار شاهد نیتروژن بیشترین وزن صد­دانه را نشان داد. همچنین عملکرد­­ دانه و شاخص برداشت در اثر برهمکنش کود نیتروژن و متانول معنی­دار بود. به­طور کلی تیمار60 کیلو­گرم نیتروژن در هکتار و30 درصد حجمی متانول بهترین گزینه مدیریت این تیمارها برای سویا می­باشد.