بررسی تغییرات جوامعگیاهی حاشیه‌ی جنوب شرقی دریاچه‌ی ارومیه

اکوسیستم‌های شورروی ایران به خاطر فعالیت‌های تخریبی انسان و دام در معرض تخریب قرار گرفته‌اند و پروژه‌های حفاظت، نگهداری و استقرار مجدد این اکوسیستم‌ها بدون بررسی جوامع گیاهی و عوامل محیطی امکان‌پذیر نخواهد بود. شورهزارهای جنوب شرقی دریاچه‌ی ارومیه با وسعتی بیش از 85000 هکتار در عرض شمالی 37 درجه الی 37 درجه و 37 دقیقه و طول شرقی 45 درجه و 35 دقیقه الی 46 درجه و 2 دقیقه با ارتفاع متوسط 1284 متر بالاتر از سطح دریا قرار دارد. پوشش گیاهی شورهزارهای جنوب‌ شرقی دریاچه‌‌ی ارومیه به روش براون-بلانکه یا زیگماتیست(braun-blanquet or zygmatistes) مورد بررسی قرار گرفت. میانگین بارندگی سالانه و درجه حرارت سالانه برای ارزیابی انتخاب شدند. تجزیه و تحلیل داده‌های جامعه شناختی گیاهی به روش گونو انجام و تعداد 9 جامعه‌ی ‌گیاهی در این منطقه مشخص گردید. خصوصیات خاک جوامعگیاهی نظیر هدایت الکتریکی، اسیدیته، آهک، نسبت جذب سدیم، کربن آلی خاک، آنیون‌ها و کاتیون‌ها مشخص و داده‌ها به روش pca آنالیز گردید. به نظر می‌رسد شوری، بافت خاک و سطح ایستابی از عوامل مهم کنترل کننده الگوی رویشی و پراکنش جوامع گیاهی باشند. همچنین نتایج نشان میدهد که علاوه بر عوامل اقلیمی مهمترین خصوصیات در پراکنش گیاهان هدایت الکتریکی، اسیدیته، بافت، آهک و نسبت جذب سدیم بوده، همچنین پر واضح است که چگونگی آرایش جوامع گیاهی در این ناحیه به شدت تحت تاثیر نوار بندی شوری می‌باشد.