بررسی امکان کشت سیب زمینی بعد از برداشت جو در منطقه اردبیل

این پژوهش جهت بررسی امکان کشت سیب زمینی بعد از برداشت جو(hordeum vulgare) روی شش رقم امیدبخش سیب زمینی (olanum toberosum) در منطقه اردبیل در سال 1388 انجام شد. آزمایش در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در3 تکرار در دو آزمایش جداگانه (کشت بهاره و کشت بعد از برداشت جو) با شش رقم سیب زمینی (کایزر، ساوالان، مارکیز، لوتا، آگریا و ساتینا) اجرا شد. نتایج تجزیه واریانس حاصل از اندازه گیری صفات مورد مطالعه نشان داد که بین نوع کشت و ارقام از لحاظ صفات عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته، تعداد و وزن غده قابل فروش در بوته، درصد ماده خشک و متوسط اندازه غده و بین اثر متقابل آنها از لحاظ صفات عملکرد غده کل و قابل فروش، تعداد و وزن غده در بوته و تعداد و وزن غده قابل فروش در بوته اختلاف معنی دار مشاهده شد. میانگین تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، متوسط اندازه غده، ارتفاع بوته، عملکرد غده کل و قابل فروش در کشت بهاره بیشتر از کشت بعد از برداشت جو بود. ارقام لوتا و ساوالان دارای تعداد و وزن غده کل و قابل فروش در بوته، عملکرد غده کل و قابل فروش بیشتری نسبت به سایر ارقام داشتند. ارقام لوتا و ساوالان در کشت بهاره و ارقام لوتا و آگریا در کشت بعد از برداشت جو دارای بیشترین عملکرد غده کل و قابل فروش را داشتند. رابطه عملکرد غده کل با عملکرد غده قابل فروش، وزن غده کل و قابل فروش در بوته، تعداد غده قابل فروش در بوته، متوسط اندازه غده و ارتفاع بوته رابطه مثبت و معنی دار بود. براساس نتایج تجزیه کلاستر، ارقام در کشت بهاره در سه کلاستر و در کشت بعد از برداشت جو در چهار کلاسحتر قرار گرفتند