تاثیر عناصر پتاسیم و روی در افزایش تحمل به خشکی ذرت

به منظور بررسی تاثیر عناصر پتاسیم و روی، بر افزایش تحمل به خشکی در ذرت (zea mays) رقم سینگل کراس 704، آزمایشی درشرایط مزرعه در شهرستان بوانات در سال 1389، به صورت اسپلیت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در3 تکرار اجرا شد. کرت های اصلی مربوط به تنش خشکی ( شاهد و تنش در مرحله رویشی (70 روز بعد از کاشت)) و کرت های فرعی شامل سطوح مختلف سولفات پتاسیم ( 0، 150 و 300 ) کیلوگرم در هکتار و سطوح مختلف سولفات روی ( 0، 15 و30 ) کیلوگرم در هکتار در نظر گرفته شد. در این آزمایش، عملکرد، وزن صد دانه، محتوای پرولین، پروتیین و کلروفیل در برگ مورد بررسی قرار گرفت. نتایج کاهش معنی دار عملکرد دانه (در سطح احتمال 1%) و وزن صد دانه (درسطح احتمال5%)، و افزایش معنی دار محتوای کلروفیل (درسطح احتمال5%) و پروتیین (درسطح احتمال5%) را در شرایط تنش خشکی نشان داد. مصرف سولفات پتاسیم و سولفات روی، موجب افزایش عملکرد و وزن صد دانه در شرایط تنش خشکی گردید و موجب افزایش محتوای پرولین، پروتیین و کلروفیل در برگ گردید. تنش خشکی عملکرد دانه را 11/100% کاهش داد، در حالی که با مصرف توام 300 کیلوگرم در هکتار سولفات پتاسیم و 15 کیلوگرم در هکتار سولفات روی، عملکرد دانه به میزان 25% افزایش یافت.