استفاده از عصاره گیاهان آللوپاتیک به منظور کاهش مصرف علف کش ها در گندم

وابستگی شدید کشاورزی امروزه به علف کش ها باعث اثرات زیست محیطی متعددی شده است و یافتن روش های جایگزین مدیریت علف های هرز یکی از چالش های پیش روی متخصصان علم علف هرز است. به منظور استفاده از آللوپاتی در مدیریت علف های هرز گندم، آزمایشی با استفاده از گیاهان دارای پتانسیل آللوپاتیک (سورگوم، آفتابگردان، چغندرقند و گلرنگ) در شهرستان پاسارگاد در استان فارس انجام شد. آزمایش شامل بکاربردن عصاره آبی (نسبت 1:10) گیاهان مذکور به همراه مقادیر کاهش یافته علف کش های گرانستار، ایلوکسان و 2,4-d (نصف دوز توصیه شده) بود. عصاره آبی گیاهان پس از کشت در مزرعه و رشد کافی تهیه و به همراه علف کش ها بصورت محلول پاشی پس رویشی بکار برده شد. صفات مربوط به علف هرز (تعداد و وزن خشک به تفکیک پهن برگ و باریک برگ) و گیاه زراعی (ارتفاع، عملکرد دانه، عملکرد بیولوژیک، تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه) در طی فصل رشد و در زمان رسیدگی فیزیولوژیک اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که استفاده از عصاره آبی به تنهایی باعث کاهش تعداد و وزن خشک علف های هرز پهن برگ و باریک برگ شد، همچنین با کاربرد عصاره آبی ارتفاع بوته گندم، تعداد سنبله، تعداد دانه در سنبله، وزن دانه، عملکرد بیولوژیک و عملکرد دانه گندم افزایش یافت. استفاده از عصاره آبی به همراه دوز کاهش یافته عف کش های گرانستار، 2، 4- دی و ایلوکسان باعث کنترل قابل قبول علف های هرز و افزایش عملکرد دانه شد. کاربرد عصاره آبی به میزان 10 لیتر در هکتار به تنهایی باعث 8/17 درصد افزایش عملکرد دانه در مقایسه با شاهد شد. در مجموع نتایج نشان داد که می توان با کاهش مقدار علف کش ها و ترکیب آن با عصاره آبی گیاهان مورد استفاده در این آزمایش، علاوه بر کاهش مصرف علف کش کنترل قابل توجه علف های هرز را نیز بدست آورد. بنابراین می توان گفت که 10 لیتر عصاره گیاهان در هکتار به همراه دوز کاهش یافته علف کش های گرانستار یا 2، 4- دی برای کنترل علف های پهن برگ و یا به همراه ایلوکسان برای کنترل علف های هرز باریک برگ برای گندم قابل توصیه می باشد.