اثر مقدار مصرف نیتروژن بر عملکرد دانه و انتقال مجدد ماده خشک ذرت (zea mays l.) در شرایط تنش خشکی

تنش خشکی یکی از عوامل اصلی محدود کننده تولیدات کشاورزی در بیشتر نقاط جهان است. تحقیقات مختلف نشان می دهد شناخت حساس ترین مرحله رشد گیاه در شرایط تنش می تواند رهگشای مدیریت زراعی گیاه در شرایط تنش باشد.پژوهشی در سال 1392 در قالب آزمایش اسپلیت پلات با پایه بلوک‌های کامل تصادفی در سه تکرار در شهرستان شوشتر اجرا شد. این پژوهش شامل تنش خشکی به‌صورت قطع آبیاری در مراحل مختلف رشد گیاه (v1= قطع آبیاری از ابتدای 10 برگی گیاه تا مرحله ظهور تاسل ها، v2=قطع آبیاری از ظهور 50 درصد تاسل تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها و v3= آبیاری برابر نیاز آبی گیاه تا پایان فصل رشد) به‌عنوان کرت اصلی و سطوح نیتروژن (50، 100 و 150 کیلوگرم نیتروژن در هکتار) به‌عنوان کرت فرعی بود. نتایج نشان داد عملکرد دانه به‌طور معنی‌دار تحت تاثیر تنش خشکی قرار گرفت. بیشترین میزان انتقال مجدد ماده خشک در تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها بود و با افزایش میزان نیتروژن مصرفی، میزان انتقال ماده خشک کاهش معنی‌داری یافت. تیمار قطع آبیاری از زمان ظهور 50 درصد تاسل ها تا قهوه‌ای شدن ابریشم‌ها با میانگین 40 درصد، دارای بیشترین سهم انتقال مجدد ماده خشک در عملکرد دانه بود. افزایش میزان نیتروژن مصرفی، عامل جزئی تولید نیتروژن مصرفی را به‌طور معنی‌داری کاهش داد. با توجه به نتایج پژوهش حاضر، تامین رطوبت و نیتروژن کافی در مرحله قبل از گلدهی، از طریق افزایش تحریک سهم و میزان انتقال مجدد ماده خشک به دانه در صورت بروز تنش در مرحله بعد، از کاهش شدید وزن دانه تا حدودی جلوگیری شود.

The effect of the amount nitrogen applied on grain yield and dry matter remobilization of maize (Zea mays L.) in drought stress conditions

Drought stress is one of the main factors limiting agricultural production in most parts of the world.Research showed the recognizing the sensitive stage of plant growth can cause appropriate in terms ofcrop water stress management. In order to assess the effect of the water stress and nitrogen on grain yield,nitrogen uptake efficiency, and dry matter remobilization on corn (Zea mays L.), a field experiment was carried out in shushtar in 2013. The experiment was carried out in a split plot design based on randomized complete blocks with four replications. This study included drought stress as irrigation at different stages of plant growth (V1= withholding irrigation at the beginning of 10 leaves to emerge tassel, V2= withholding irrigation at rise of 50 percent of tassel, until becoming a brown silk, V3= irrigation according to plant requirement until the end of the growing season) as main plot and three levels of nitrogen rate (50, 100, 150 kg N/ha) as sub plots were investigated. The results showed that the grain yield significantly under the influence of stress the lack of moisture. The maximum dry matter remobilization was in the rise of 50 percent of tassel, until becoming a brown silk and increase N fertilizer, dry matter remobilization decreased. Treatment of no water stress (control) and application of 150 kg N/ha with an average of 7.4% has a minimum rate of dry remobilization efficiency. The rise of 50 percent of tassel, until becoming a brown silk treatment, with an average of 29.1% has the maximum contributions of dry matter remobilization in grain yield. Increase the amount of nitrogen was significantly reduced nitrogen gronomic efficiency. Applied moisture and N fertilizer on before flowering stage in the event of water stress at this stage was increased through stimulation of the amount of dry matter remobilization can be prevented to some extent a drastic reduction of grain weight.