بررسی کارائی انرژی در دیمزار گندم (Triticum Aestivum L.) در استان بوشهر

هدف اصلی مدیریت اکوسیستم های کشاورزی به حداکثر رساندن جریان انرژی و مواد مورد استفاده انسان است. در نقاط مختلف جهان نسبت انرژی خروجی و ورودی در اکوسیستم های مختلف کشاورزی محاسبه شده است. در این بررسی سیر انرژی در اکوسیستم زراعی گندم دیم در استان بوشهر در سال زراعی 86-85 با استفاده از آمار و اطلاعات جمع آوری شده از کشاورزان گندمکار به وسیله پرسشنامه، برآورد گردید. داده های مربوط به نهاده ها و ستاده ها به میزان های معادل انرژی های مصرفی و تولیدی تبدیل شدند و سپس انرژی عوامل و نهاده های به کار رفته در این نوع زراعت 4/3546 هزار کیلو کالری و میزان انرژی خروجی با تولیدی، شامل عملکرد دانه و کاه، به ترتیب 2422 و 2/1949 هزار کیلو کالری در هکتار برآورد شد. همچنین میزان کارایی انرژی (نسبت ستاده به نهاده) برای عملکرد بیولوژیک (دانه+ کاه) 23/1 محاسبه گردید. میزان کارایی انرژی به طور جداگانه برای محصول دانه و کاه، به ترتیب 68/0 و 54/0 بود. داده ها نشان دادند که بیشترین انرژی مصرفی در این مزارع به ترتیب مربوط به کود ازته، ماشین آلات و گازوئیل و کمترین انرژی مصرفی متعلق به نیروی انسانی و علف کش بود. این امر می تواند ناشی از شرایط آب و هوایی، پستی و بلندی های زمین و حتی مسائل خاص مربوط به جمعیت و فرهنگ منطقه باشد