تاثیر غلظت و زمان محلول‌پاشی اپی‌براسینولید بر ریزش جوانه گل، میوه و برخی شاخص‌های ریخت ‌شناسی و فیزیولوژیکی پسته رقم احمد آقایی

ریزش جوانه گل و میوه، ناخندانی و پوکی از مهمترین ناهنجاری‌های فیزیولوژیکی است که در درختان پسته مشاهده می‌شود. اهمیت استفاده از تنظیم‌کننده‌های رشدونمو گیاهی برای کاهش این ناهنجاری‌های در گیاهان به اثبات رسیده است. در این پژوهش اثر محلول‌پاشی اپی‌براسینولید بر ویژگی‌های فیزیولوژیکی و میزان ریزش جوانه گل و میوه پسته رقم احمدآقایی بررسی گردید. آزمایش به صورت فاکتوریل، در قالب طرح بلوک‌های کامل تصادفی با چهار تکرار در یک باغ تجاری در شهرستان رفسنجان- استان کرمان اجرا شد. تیماردهی به صورت محلول پاشی در دو مرحله (قبل و بعد از تمام گل) غلظت‌های صفر (شاهد)، 0.5 و 1 میلی گرم در لیتر اپی‌براسینولید انجام شد. نتایج نشان داد که تیمار 0.5 میلی گرم در لیتر اپی‌براسینولید ریزش میوه و جوانه گل را کاهش داد، در حالی‌که وزن تر، خشک و عملکرد (وزن خشک میوه‌های خندان و ناخندان در شاخه) افزایش یافت. تیمار اپی‌براسینولید در مرحله اول باعث کاهش پوکی و افزایش خندانی در میوه‌های پسته گردید. اندازه‌گیری مقدار اتیلن نشان داد که تیمار این هورمون مقدار اتیلن میوه را به طور چشمگیری کاهش داد درحالی‌که بر صفات ریخت‌شناسی میوه تاثیرمعنی‌داری نداشت. در این پژوهش 0.5 میلی گرم در لیتر اپی‌براسینولید در مرحله اول (یک هفته قبل از تمام گل) بهترین غلظت و زمان تیماردهی در درخت پسته رقم احمد آقایی در بهبود کیفیت میوه و کاهش ریزش جوانه گل و میوه بود.