بررسی فلور و تهیه نقشه پراکنش علف‌‌های هرز مزارع نخود پاییزه (cicer arietinum l.) شهرستان خرم‌آباد

این مطالعه‌ به منظور شناسایی ترکیب فلور علف‌های هرز در 24 مزرعه نخود شهرستان خرم آباد، در سال زراعی 1392-1391 انجام شد. با مطالعه فلور این مناطق، 69 گونه‌ علف‌هرز متعلق به 20 تیره گیاهی شناسایی گردید. نتایج نشان داد که دولپه‌ایها (59 گونه) نسبت به تک لپه‌ایها (10 گونه) در مزارع نخود غالبیت داشتند. حداکثر تراکم علف‌های هرز به شیرپنیر (gallium tricornutum) (10.27 بوته در مترمربع)، جغجغک (vaccaria grandiflora) (4.3 بوته در مترمربع) و ماشک گل خوشه‌ای (vicia villosa) (3.4 بوته در مترمربع) تعلق داشت. بالاترین سطح فراوانی علف‌های هرز مزارع نخود عبارت بودند از شیرپنیر (با فراوانی 93.8 درصد)، جغجغک و علف‌هرز دانه‌مُرغ (cerastium dichotomum) (با فراوانی 75 درصد)، گلرنگ‌وحشی (carthamus oxyacantha) و گل‌گندم (centaurea spp.) (با فراوانی 56 و 59.4 درصد) و گونه علف‌هرز گوش‌خرگوشی (conringia orientalis)، ماشک گل‌خوشه‌ای و خردل وحشی (sinapis arvensis) با فراوانی بیش از 50 درصد بودند. از مجموع 30 گونه دارای فراوانی بالای 10 درصد، فقط چهار گونه دو‌ساله یا چند‌ساله بودند، به عبارتی 83.3 درصد گونه‌های دارای فراوانی بالای 10 درصد یک‌ساله بودند. از کل علف‌های هرز شناسایی شده نیز (64 گونه 92.75%) دارای مسیر فتوسنتزی c3 و (5 گونه، 7.25%) دارای مسیر فتوسنتزی c4 بودند.