تاثیر رژیم آبیاری و شیوه‌های کاربرد کود شیمیایی فسفر بر کارایی بازیافت فسفر و عملکرد دانه در دو رقم کلزا

به منظور بررسی اثر کم آبیاری و روش های کاربرد کود فسفر بر عملکرد و کارایی بازیافت فسفر در دو رقم کلزا، آزمایشی به صورت کرت‌های دو بار خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 3 تکرار در سال زراعی 93-1392 در دانشکده کشاورزی و منابع طبیعی داراب، دانشگاه شیراز اجرا شد. عامل اصلی رژیم آبیاری (آبیاری رایج، قطع آبیاری از اواسط گلدهی و اواسط غلاف رفتن)، عامل فرعی شیوه‌های کاربرد کود فسفر (بدون فسفر و کاربرد دستپاش و نواری فسفر) و عامل فرعی فرعی ارقام کلزا (ساری گل و آر جی اس) بودند. نتایج نشان داد تیمار آبیاری رایج با 25.31 دانه در خورجین تفاوت معنی‌داری با تیمارهای قطع آبیاری از اواسط گلدهی با 22.25 دانه در خورجین و از اواسط غلاف رفتن با 22.94 دانه در خورجین داشت. در تیمار قطع آبیاری از اواسط گلدهی، مصرف نواری کود شیمیایی فسفر در رقم آر جی اس بیشترین عملکرد بیولوژیک (12435 کیلوگرم در هکتار) را داشت. بیشترین مقدار جذب فسفر به تیمار آبیاری رایج به میزان 11.02 کیلوگرم در هکتار و کمترین مقدار آن به قطع آبیاری از اواسط گلدهی با 5.95 کیلوگرم در هکتار) تعلق داشت. به طور کلی کارایی بازیافت فسفر در روش دستپاش و نواری به ترتیب 1.09% و 1.38% بود. رقم آر جی اس در مقایسه با ساری گل در قطع آبیاری از اواسط گلدهی و غلاف رفتن به ترتیب با 3830 و 5428 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد دانه را دارا بود. رقم آر جی اس در شرایط قطع آبیاری از اواسط گلدهی و مصرف نواری فسفر، بیشترین میزان انتقال مجدد را دارا بود و می تواند در صورت مواجه شدن با کمبود آب در آخر فصل رشد از کاهش بیشتر عملکرد دانه جلوگیری کند.