معرفی پایه مالیاتی جدید:چگونه در ایران مالیات بر عایدی سرمایه را پایه‌گذاری کنیم؟

مالیات بر عایدی سرمایه یکی از پایه‌های مالیاتی مهم در نظام های مالیاتی است. ایجاد این پایه مالیاتی در اقتصاد ایران می‌تواند نظام مالیاتی را در تحقق سه هدف اساسی آن (تخصیص بهینه منابع، توزیع مناسب درآمد، ایجاد منابع درآمدی پایدار برای دولت) کمک کند. در این نوع مالیات، تفاوت ارزش خرید و فروش دارایی های سرمایه ای پس از کسر برخی از هزینه‌ها مانند هزینه استهلاک، هزینه سرمایه‌گذاری و غیره و همچنین کسر تعدیل افزایش ارزش ناشی از تورم دوره نگهداری دارایی، مشمول مالیات می‌شود. دوره نگهداری دارایی (کوتاه مدت و بلندمدت بودن) و نرخ مالیاتی تعیین شده متناسب با دوره، نوع دارایی (سرمایه ای یا مصرفی بودن)، تورم دوره نگهداری، زیان حاصل از نگهداری دارایی و بسیاری از مسایل دیگر از جمله مهمترین جزییاتی هستند که در تعیین نرخ و نحوه شمول و یا معافیت مالیاتی دارایی از این نوع مالیات موثرند. یکی از اهداف این نوع مالیات جلوگیری از فعالیت‌های سوداگرانه در بازار دارایی‌های سرمایه ای مانند املاک است لذا نرخ مالیات بر عایدی سرمایه متناسب دوره نگهداری کوتاه مدت دارایی ها بیشتر از نرخ مالیاتی دوره بلندمدت تعیین شده است. این موضوع با هدف تفکیک تقاضای مصرفی از تقاضای سوداگرانه و کنترل تقاضای سوداگرانه دارایی ها صورت گرفته است.