ارایه الگویی برای پذیرش خمس به عنوان بخشی از مالیات بر درآمد

امروزه دغدغه بسیاری از مودیان و افراد متدین در کشور پرداخت مضاعف مالیات (متعارف و وجوه خمس و زکات) می باشد به طوری که آنها را با چالش های جدی از جمله اعتقاد به وجود بی عدالتی در سیستم مالیاتی روبرو کرده است. اگرچه پرداختهای داوطلبانه اصولاً یک امر شخصی است که بر اساس احساس فردی صورت می گیرد با این حال استراتژیها و مشوق های مالیاتی می تواند رفتار مودیان و حجم پرداختی این نوع وجوهات را تحت تاثیر قرار دهد. به همین دلیل، به منظور رفع ابهام موجود، بهتر است دولت با برنامه ریزی مناسب، سعی کند نظام مالیاتی به گونه ای تنظیم شود که نه تنها بار واجبات مالی (شرعی و قانونی) بر دوش مردم متدین سنگینی نکند بلکه زمینه ترغیب مردم و تلاش برای رفع دغدغه پرداخت مالیات مضاعف توسط متدینین نیز، فراهم آید. تجربه تعدادی از کشورهای اسلامی نظیر پاکستان، اردن، بنگلادش و مصر نیز حاکی از آن است که پرداختهای داوطلبانه مردم مثل زکات، از درآمد مشمول مالیات آنها کسر می شود. به همین منظور در این مقاله تلاش می شود الگویی برای پذیرش خمس به عنوان مالیات ارایه گردد. سیاست «پذیرش وجوه خمس به جای مالیات» توسط مدارس علوم اسلامی (شورای مدیریت حوزه علمیه قم) و ارایه گواهی پرداخت خمس توسط این مدارس به سازمان مالیاتی و نظارت سازمان بر عملکرد این مدارس در رابطه با این وجوه، به عنوان سیاست جایگزین نظام فعلی «پذیرش وجوهات مالی به عنوان هزینه های قابل قبول» در ایران معرفی شده است.