سیاست جنایی ایران در قبال جرم مالیاتی

مقنن در اصلاحیه مصوب 1394 قانون مالیاتهای مستقیم، با هدف مبارزه با جرائم مالیاتی و در راستای اهداف کلان اقتصادی مبنی بر کاهش وابستگی کشور به درآمدهای نفتی و لزوم افزایش درآمدهای مالیاتی، در کنار مکانیزم‌های غیرکیفری مانند جریمه‌های مالیاتی، عدم امکان برخورداری از معافیت‌های مالیاتی، ایجاد مسئولیت تضامنی در پرداخت مالیات، به وضع جرائم مالیاتی پرداخته و بدون بیان تعریفی مشخص از این جرم، صرفاً به تعیین مصادیق جرم مالیاتی بسنده نموده است. از آنچه در این مقاله بدان پرداختیم، به وضوح ایراداتی را در سیاست جنایی ایران اعم از سیاست‌های جنایی تقنینی، قضایی و اجرایی شاهد هستیم که دلایل گوناگونی نظیر عدم تصریح مقنن به جرم انگاری شروع به جرم، مرور زمان کیفری نسبت به بعضی از مستنکفین، ضعف سیستم قضایی در شناسایی متهمان برخی از مصادیق جرم مالیاتی، طولانی بودن فرایند رسیدگی به پرونده مالیاتی و دادرسی مالیاتی، پیچیدگی قوانین و مقررات مالیاتی، عدم وجود فرهنگ مالیاتی، مذموم نبودن جرم مالیاتی در افواه جامعه و...، سدی در نیل به هدف غایی مقنن ایجاد نموده که النهایه بیانگر ناکارآمدی مجازات کیفری در برخورد با مستنکفین جرائم مالیاتی بوده است.  

iran's criminal policy for crime

the legislator in the amendment approved in 2014 to the direct taxes law, with the aim of fighting tax crimes and in line with the macroeconomic goals of reducing the country’s dependence on oil revenues and the need to increase tax revenues, along with non-criminal mechanisms such as tax fines, the impossibility of exemption tax laws, creating joint responsibility in paying taxes, has established tax crimes and[1] without giving a specific definition of this crime, it has been limited to determining examples of tax crimes. from what we discussed in this article, we clearly see flaws in iran’s criminal policy, including legislative, judicial, and executive criminal policies, for various reasons such as; failure of the legislature to specify the criminalization of the beginning of the crime, the passage of time for some criminals, the weakness of the judicial system in identifying the accused in some cases of tax crimes, the long process of dealing with tax cases and tax proceedings, the complexity of tax laws and regulations, the absence of the tax culture, the non-reprehensibility of the tax crime in the society’s rumors, etc., have created an obstacle in achieving the ultimate goal of the legislator, which has ultimately shown the ineffectiveness of criminal punishment in dealing with those guilty of tax crimes.