توانایی کودکان فارسی زبان در به کارگیری دستور داستان با استفاده از نقشه مفهومی
|
|
|
|
|
|
|
|
نویسنده
|
طاهری‌قلعه‌نو الهه ,رقیب دوست شهلا
|
|
منبع
|
زبانشناسي و گويش هاي خراسان - 1396 - دوره : 9 - شماره : 1 - صفحه:61 -85
|
|
|
|
|
چکیده
|
قصه‌گویی یکی از روش‌های موثر در افزایش سطح یادگیری کودک است، چراکه کودک را وامی‌دارد تا براساس مشاهدات و تجارب خود معنایی را خلق‌کند. به‌کارگیری نقشه‌های مفهومی و دستور داستان می‌تواند به کودکان در خلق قصه کمک‌کند. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر ماهیت و کارکرد سیستم نقشه‌های مفهومی و دستور داستان بر مهارت شکل‌گیری و پیچیدگی قصه‌گویی کودکان در دو گروه سنی (7-8 و 8-9 سال) است. به این منظور، توانایی قصه‌گویی 14 کودک تک‌زبانه فارسی‌زبان تهرانی با استفاده از نقشه مفهومی و دستور داستان از طریق بررسی میزان پیچیدگی قصه (تعداد واژه و تعداد رویداد)، عناصر داستان و نیز ارزیابی‌های صورت‌گرفته از سوی آزمونگر و دو معلم مدرسه بر اساس مدل ارائه‌شده از سوی لیو و همکاران (2011) مورد مطالعه قرارگرفت. با تحلیل داده‌های این پژوهش مشخص شد اگرچه کودکان فارسی‌زبان در گروه سنی بالاتر (8-9 سال) از مشخصه‌های دستور داستان (زمان و مکان رویداد قصه، شخصیت اصلی قصه، اتفاق‌ها و توالی آنها) و نقشه مفهومی در قصه‌گویی بیشتر و دقیق‌تر استفاده‌می‌کنند و داستان روایت‌شده از سوی آنها از پیچیدگی بیشتری برخوردار است اما این تفاوت‌ها در عملکرد دو گروه معنادار نیست.
|
|
کلیدواژه
|
نقشه مفهومی؛ دستور داستان؛ قصه‌گویی کودک؛ زبان کودک
|
|
آدرس
|
دانشگاه علامه طباطبایی, ایران, دانشگاه علامه طباطبایی, ایران
|
|
پست الکترونیکی
|
sraghibdoust@atu.ac.ir
|
|
|
|
|
|
|