اطلس گویشی و گویش سنجی کرانۀ جنوب شرقی دریای مازندران به روش بسامد واکه

گویش سنجی روشی کمّی برای اندازه گیری تفاوت‌های میان گویش های مختلف است که با محاسبه آماری مقدار این تمایزات در نمونه های گسترده ای از ویژگی های زبانی در یک منطقه گویشی به دست می‌آید. هدف پژوهش حاضر نیز ارائه نمونه‌ای از اطلس گویشی استان مازندران بر مبنای روش‌های گویش‌سنجی است. در پژوهش حاضر که مبتنی بر روش توصیفی هم‌زمانی و دادگان میدانی است، آوانگاشت معادل‌های محلّی 62 واژه مورد تحلیل انبوهه قرار گرفت و منطقه‌های گویشی کرانه های جنوبی دریای مازندران بر اساس بسامد واکه‌ها مکان‌یابی شده است. موادّ زبانی متشکل از 73 مصاحبه است. میانگین سنی گویشوران 36 سال، متوسط سواد آنها در حد آموزش ابتدایی و 38% آنها زن بودند. نقشه‌های تفسیری حاصل ضمن تعیین چهار منطقه گویشی شمال‌غربی، غربی، شمال‌شرقی، و جنوب‌مرکز با آلفای کرنباخ 84/.، نشان می‌دهد که واکه‌های پیشین /i/ و /a/، بیشترین شاخص تاثیر را در گوناگو‌نی‌های منطقه‌ای دارند.

Validating Dialectometry of Southesat Caspian Sea via Hoppenbrouwers’ Vowel Frequency Method

As pioneer trends in Iranian computational dialectology, the Leveneshtain algorithm applied to Mazandarani dialect data extracted from LAI – revealed regional dialect in the northern range of the Alborz Mountains. Current synchronic fieldwork aimed to determine vowels responsible for regional variation, and likewise reliability and validity of the research findings, through vowel frequency method. The linguistic material consisted of 113 interviews with NORM Speakers of 36 years old and primary level of education in average, 38% of whom were female. Representative and interpretive dialect maps validate the results obtained in previous studies with 0.84 Cronbach’s α, emphasize manifestation of regional dialect, and illustrate the front vowels / i / and / a /, verses central vowel / ə /, impose uttermost difference index on regional variations.