تحول سازوکار صورت منطقی از نظریه اصل‌ها و پارامتر‌ها تا برنامه کمینه‌گرا

صورت منطقی در دو نظریه متاخر چامسکی ـ نظریه اصل‌ها و پارامترها وبرنامه کمینه گرا -، سطحی از دستور است که به آن نحو پنهان گفته می‌شود. این سطح با الگوگیری از منطق محمولات عهده دار تعبیر ساخت‌هایی نحوی در سطح معنای منطقی است. صورت منطقی برخلاف منطق محمولات مبتنی بر اصل‌ها و قاعده‌های نحوی است و به همین دلیل به آن صورت منطقی گفته می‌شود. صورت منطقی هر چند به تعبیر سازه برحسب دامنه ، می‌پردازد؛ اما بخش کامل معنایی نیست و معنای نهایی جمله با توجه به عوامل چندگانه معنایی تعیین می‌شود که صورت منطقی تنها یکی از آن‌هاست. صورت منطقی دارای دو روش متفاوت تعبیری در نظریه اصل‌ها و پارامتر‌ها و برنامه کمینه گراست. این مقاله با بررسی این موضوع در دو زیر بخش جداگانه، چنین نتیجه گیری کرده است که قاعده اصلی در نظریه اصل‌ها و پارامترها ـ قاعده ارتقا ـ توانایی تعبیر همه ساخت‌های دارای سور را ندارد. اما برنامه کمینه گرا علاوه بر اینکه چنین سازه‌هایی را می‌تواند تعبیر کند از روش‌های کمتری هم استفاده می‌کند؛ بنابراین نسبت به نظریه نخست، کارآمدتر است.