تحلیل رایانشی زبان ‌گونۀ براهویی رایج در جنوب کرمان

پژوهش حاضر با اتخاذ رویکردی کمّی-رایانشی و با بهره‌گیری از روش‌های نوین گویش‌سنجی به تحلیل انبوهۀ زبان‌گونۀ براهویی رایج در شهرستان رودبارجنوب واقع در استان کرمان می‌پردازد. در این راستا به مدد امکانات بسته نرم‌افزاری گویش‌سنجی و نقشه‌نگاری، پراکنش جغرافیایی متغیرهای زبان‌شناختی موجود در این گونۀ زبانی را ارائه می‌دهد. جهت جمع‌آوری داده‌ها از پرسش‌نامه‌ای حاوی 208 واژه و 10 جمله‌ پایه بر اساس پرسشنامه‌های «طرح ملی اطلس زبانی ایران» و «فهرست واژگان پایه موریس سوادش» بهره گرفته شده است. نتایج حاصل از تحلیل و پردازش داده‌ها نشان داد این زبان گونه دارای وجوه اشتراک و افتراقی با گویش رودباری رایج در منطقه رودبارجنوب است. وجه اشتراک این زبان گونه با گویش رودباری کاربرد همخوان‌های لبی /gʷ/ و /χʷ/، واج چند زنشی /r/ و واکه‌های مرکب /iə/ و /ʊə/، سخت‌کامی‌شدگی و سایشی‌شدگی است و وجه افتراق آن با گویش رودباری مواردی همچون کاربرد واژگان خاص براهویی، وندهای مصدرساز /-eng/، جمع‌ساز æk/ و /k/، نمود استمراری æ/-/، نهی /pæ/ و /fæ/، نفی /pæ/، /piə/، /p/، /fæ/، /f/، /to/، /t/ و درنهایت کاربرد خاص زمان، وجه و نمود است.

computational analysis of the common barahui language variety in the south of kerman, iran

adopting a computational-quantitative approach and applying modern dialectometric methods, this study used aggregative analysis for barahui dialect common in rudbar-e jonub that is located in kerman province, iran. with the help of dilatometry and mapping software, it represents the geographical distribution of linguistic variables in this language variety. in order to collect data, a questionnaire containing 208 words and 10 basic sentences based on the questionnaires of “iran’s national language atlas project” and “morris swadesh basic list words” was used. the results of data analysis and processing showed that this language variety has similarities and differences with the common rudbari dialect in rudbar-e jonub region. the common feature of this language variety with the roudbari dialect is the labialized consonants /gʷ/ and /χʷ/, trilled /r/, allophones /iə/  and /ʊə/, fronting, and debuccalization. its difference with rudbari dialect is the use of barahui special words, infinitive affix /-eng/, plural affixes /æk/ and /k/, continuity aspect /-æ/, negative imperative affixes /pæ/ and /fæ/, negative affixes /pæ/, /piə/, /p/, /fæ/, /f/, /to/, /t/ and finally, the special use of tense, moos, and aspect.