بررسی شخصیت‌های داستان سووشون براساس نظریه سبک‌ شناسی روایت سیمپسون و دستور نقش‌ گرای هلیدی

یکی از روش‌ های بررسی تحول گفتمان در آثار ادبیات داستانی، تحلیل کاربرد زبان بر پایه نظریه دستور نقش‌گرای هلیدی در چارچوب انتخاب‌گری در زبان و همچنین مولفه‌های سبک‌شناسی روایت بر اساس نظریه سیمپسون است. این تحقیق بر روی داستان سووشون اثر سیمین دانشور انجام ‌شده و این دیدگاه‌‌ها در داستان مورد بررسی قرارگرفته‌اند. روش تحلیل بر اساس دستور نقش‌گرای هلیدی بر مبنای فرانقش اندیشگانی و تجربی، فرایند افعال و وجه، و نظریه سبک‌‌شناسی روایت سیمپسون، بر مبنای شخصیت‌‌پردازی، الگوهای جامعه‌شناختی زبان، ساختار متنی و بینامتنیت، انجام گرفته است. این تحقیق به روش گردآوری اطلاعات کتابخانه‌ای و به شیوه تحلیلی انجام شده است. یافته‌های تحقیق نشان می‌دهد که انتخاب نوع واژگان، فرایند افعال و همچنین کاربرد وجه در داستان سووشون و نحوه معرفی ویژگی شخصیت‌های داستان ارتباط معناداری وجود دارد که با تحلیل فرایندها و نحوه بازنمایی شخصیت‌‌های داستان مشخص شده است که سبک و انتخاب‌های نویسنده در زمینه مولفه‌های شخصیت‌‌پردازی، الگوهای جامعه‌شناختی زبان، ساختار متنی و بینامتنیت، به‌صورت دقیق و جزئی‌تر ویژگی شخصیت‌های داستان را معرفی و متمایز می‌کند.

a study on the characters of “souvashoon” based on simpson’s narrative stylistics and halliday’s functional grammar

this paper employs halliday functional grammar and simpson's framework to conduct a stylistic analysis of simin daneshvar's souvashoon. the analysis utilizes systemic functional grammar to examine the novel's ideational and experiential meta function, verbal processes, and mood. additionally, simpson's narrative stylistics is employed to analyze the characters, sociolinguistic codes, textual structure, and intertextuality. data for this research is collected using library methods. the results indicate a significant correlation between word choice, verbal processes, mood, and the representation of characters in souvashoon. based on these findings and evaluations, it is evident that the representation of characters can be discerned through an investigation of sociolinguistic codes, textual structures, and intertextuality.