سیر تحول فرایند واجی حذف از زبان فارسی باستان تا فارسی نو ( بر مبنای نظریه بهینگی)

این پژوهش برمبنای نظریه بهینگی به شیوه ای توصیفی – تحلیلی انجام یافته است. داده ها ی این تحقیق از کتیبه های باستانی دوره هخامنشی، شامل کتیبه های تخت جمشید، نقش رستم، بیستون، شوش و گنجنامه جمع آوری شده است. نتیجه آن که در فرایند تحول تاریخی زبان فارسی، صورتهای بهینه آن مواردی است که در آنها فرایند حذف اعمال شده است. در راستای اعمال همین فرایند، ساخت هجایی واژگان تغییر و کاهش یافته اند. این صورتهای بهینه و همچنین کاهش تعداد هجا در ساختار هجابندی تایید کننده اصل اقتصاد زبانی است.