تصمیم‏گیری برای انتخاب سبد سهام؛ مقایسه‏ی الگوریتم‏های ژنتیک و زنبور عسل

انتخاب روش هایی با سرعت و دقت مناسب برای تصمیم‏گیری، همواره جزو چالش‌های مدیران به حساب می‏آمده است. از مهمترین تصمیمات مدیران، تصمیم به سرمایه‌گذاری می‏باشد و از روش های مختلف سرمایه گذاری، می توان به معامله سهام در بازارهای مالی اشاره نمود. مارکویتز با بیان مدل پرتفوی در سال 1952، فصل جدیدی را در تصمیمات سرمایه‏گذاری آغاز کرد، ولی به مرور زمان نواقص این مدل برای محققان آشکار و باعث انجام اصلاحاتی در آن شد. یکی از این نواقص در نظر نگرفتن محدودیتی تحت عنوان حداقل مقادیر معاملاتی است. در این مطالعه، به منظور کمک به تصمیم گیری موثر در زمینه انتخاب سبد سهام، مدلی بر اساس مدل مارکویتز و با لحاظ کردن محدودیت مذکور، بکار گرفته می‏شود. سپس، مدل استفاده شده، توسط الگوریتم‏های ژنتیک و زنبور عسل حل و نتایج حاصل از الگوریتم ها با مرز کارای ایجاد شده توسط مدل مارکویتز مقایسه می گردد. نمونه پژوهش از شرکت‏های فعال در بورس اوراق بهادار تهران در طی سال‏های 1383 تا 1387 انتخاب شده‏اند. نتایج پژوهش نشان می‏دهد، برای حل مدل مورد استفاده، الگوریتم زنبور عسل نسبت به الگوریتم ژنتیک کارایی بالاتری دارد.