ارائه چارچوب و ارزیابی آمادگی زنجیره تامین با رویکرد مشارکتی در صنعت خودرو ایران

برنامه‌ریزی، پیش‌بینی و پرسازی مجدد مشارکتی (cpfr) رویکردی مشارکتی برای به‌اشتراک‌گذاری و یکپارچه‌سازی اطلاعات میان شرکای تجاری زنجیره تامین است. این رویکرد می‌تواند از بروز موانع متداول در زنجیره تامین مانند عدم برقراری ارتباط به موقع بین شرکای تجاری و عدم اطمینان در عرضه و تقاضا جلوگیری نماید. با توجه به منافع این رویکرد، هدف از انجام این پژوهش ارائه چارچوبی برای ارزیابی آمادگی شرکت‌های ایرانی صنعت خودروسازی برای پیاده‌سازی cpfr می‌باشد که در بازه زمانی اردیبهشت تا آذر 1398 انجام شده است. بر اساس فرآیند روش‌شناسی سندلوسکی و باروسو عوامل موثر بر پیاده سازی cpfr شناسایی و پس از انجام آزمون فریدمن در نرم‌افزار spss و برای تعیین مهم‌ترین عوامل، چارچوبی برای ارزیابی آمادگی تدوین شد. پس از بررسی روایی محتوایی چارچوب به روش لاوشه توسط 30 خبره، چارچوب نهایی ارزیابی آمادگی در قالب پرسشنامه توسط پرسنل ارشد زنجیره تامین و مدیران 10 شرکت خودروسازی تکمیل گردید. نتایج با توجه به محاسبه میانگین کسب شده و براساس 3 سطح آمادگی تعریف شده (پایین، متوسط، بالا)، نشان داد شرکت‌های خودروسازی ایرانی به طور کلی از سطح آمادگی متوسطی برای پیاده‌سازی cpfr برخوردارند. نتایج حاصل از این پژوهش به شرکت‌های فعال در صنعت خودروسازی ایران کمک خواهد کرد تا پس از ارزیابی میزان آمادگی خود و اطمینان از وجود آن، اقدام به پیاده‌سازی رویکرد مشارکتی cpfr با شرکای تجاری خود کنند و مانع از شکست پروژه همکاری و اتلاف منابع سازمانی خواهد شد.

proposing a framework and assessing supply chain readiness with collaborative approach in car manufacturing industry of iran

collaborative planning, forecasting and replenishment (cpfr) is a collaborative approach to sharing and integrating information between business partners in a supply chain. this collaborative strategy due to its unique features is able to overcome many common barriers in a supply chain, including lack of timely and accurate communication between business partners and uncertainty in supply and demand. based on the benefits of this technique the purpose of this study is to developing a cpfr readiness assessment framework for iranian automotive companies which has been done in the period from april to november 2019. following the meta-synthesis method of sandelowski and barroso we identified important factors affecting implementation of cpfr. then by conducting the friedman test by spss software and identifying the most important factors, a framework for assessing readiness was developed. after reviewing the content validity of the framework by using lawshe method, the final framework of readiness assessment in the form of a questionnaire was completed by senior members of 10 automotive companies. the results according to obtained mean and based on 3 defined levels of readiness (low, medium, high), showed that iranian automotive companies generally have a medium level of readiness to implement cpfr. the results of this study will help iranian automotive companies to evaluate the level of their readiness and ensure its existence, to implement the cpfr collaborative approach with their business partners and will prevent the failure of the collaboration project and waste of organizational resources.