بررسی توان اقلام تجدید ارائه شده در پیش‌بینی جریان‌های نقدی عملیاتی با توجه به انتخاب روش‌های حسابداری توسط مدیران

هدف: هدف این پژوهش، بررسی چگونگی توانایی اقلام تجدید ارائه شده درپیش‌بینی جریان‌های نقدی با توجه به تاثیر انگیزه‌های مدیران دردو رویکرد فرصت طلبانه و غیر فرصت طلبانه است. روش: برای آزمون فرضیه‌ها ازروش رگرسیون چند متغیره بهره برده شده است. جامعه آماری این تحقیق شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی دوره زمانی 1382 الی1392 است. این پژوهش پیش‌بینی خود را در نمونه فرصت طلبانه از طریق آزمون 107 مشاهده و در نمونه غیر فرصت‌طلبانه از طریق آزمون 682 مشاهده با استفاده از معادله بارس و همکاران (2001) بررسی نمود. یافته‌ها: نتایج آزمون فرضیه‌ها نشان می‌دهدکه برای شرکت‌هایی که با انگیزه‌های فرصت طلبانه اقدام به انتخاب روش‌های حسابداری می‌کنند، توانایی سود و اقلام تعهدی اولیه (تجدید ارائه نشده) در پیش‌بینی جریان‌های نقدی عملیاتی نسبت به اقلام تجدید ارائه شده بیشتر است، همچنین برای شرکت‌هایی که با انگیزه های غیر فرصت طلبانه اقدام به انتخاب روش‌های اختیاری حسابداری می‌کنند توانایی سود و اقلام تعهدی اولیه (تجدید ارائه نشده) در پیش‌بینی جریان‌های نقدی عملیاتی نسبت به اقلام تجدید ارائه شده کمتر است. نتیجه‌گیری: در این پژوهش فرضیه اول و دوم تایید نمی‌شود. فرضیه اول به دلیل عدم تفاوت معنادار بین ضریب تعیین تعدیل شده دو مدل رد شد و شاید رد فرضیه دوم را می‏توان این‏گونه توجیه کرد، که به دلیل عدم امکان روشی برای شناسایی مستقیم دلایل اصلی برای انتخاب روش‌های حسابداری شرکت‌ها که مربوط به بعد غیر فرصت‌طلبانه می‌شوند، نمی‌توان مشخص کرد انگیزه‌های مدیران در بکارگیری اقلام تعهدی در نمونه غیر فرصت‌طلبانه چه بوده است.

Investigation of the Ability of Restatement Items for Prediction of Operation Cash Flow with Respect to Choice of Accounting by Managers

Objective: investors and creditors require financial information to make sound investing decisions. One of the main criteria in evaluating company performance is prediction of its future cash flow which is an inseparable part of all financial units and the balance between cash flow and its moneyrelated requirements is essential for the continuation of financial activities in a unit. Considering the fact that here is little direct evidence in prior literature on whether discretionary accrual choices enhance or detract from the predictive ability of accruals with respect to future cash flows, the present study aimed to examine whether management’s motivation for discretionary accrual choices affects the forecasting properties of accruals and cash flows with respect to future cash flows. Cash flow prediction is an important task for all internal and external organizational users. Investors use this information to determine the future value of a financial unit, its stock price in the market and decide to whether hold or sell their stock. In other words, possible changes in future cash flow can play a significant role in the financial decisions of investors. Methods: to test our hypothesis, we used multiregression method. Study sample include restated companies in Tehran Stock market from 2003 until 2013. The sample was divided using an opportunistic meetorbeat model (OPMB). Our predictions for the opportunistic group (with 107 observations) and the nonOPMB group (with 682 observations) were obtained using Barth et.al (2001) equation. Results: Using a sample of restatement firms and a meetorbeat model to classify firms as making discretionary accounting choices for opportunistic meetorbeat (OPMB) reasons, we show that originally reported earnings and accrual components are less predictive for future cash flows relative to the restated numbers. We find the opposite is not true for firms classified as making discretionary accounting choices for nonOPMB reasons. To distinguish between the informational and efficient contracting explanations of the results for the nonOPMB sample we split the nonOPMB sample into those cases where the discretionary accounting choices are income decreasing versus incomeincreasing. We find no difference between forecasting properties of originally reported earnings and accrual components and their restated counterparts in the incomeincreasing nonOPMB sample. In incomedecreasing nonOPMB sample, restated data have more predictive power than originally reported earnings and accrual components. Conclusion: our first hypothesis was not confirmed since there was no significant difference between the adjusted Rsquare in two models. Moreover to justify the rejection of hypothesis 2, it could be said that without a proper approach to directly identify the various reasons for choosing a specific accounting method in nonOPMB companies, it would be difficult to understand managers’ motives to use discretionary accruals in these companies.