تاثیر مدیریت ریسک اعتباری بر عملکرد وام‌دهی شعب بانک کشاورزی

هدف: امروزه بانک‌ها نقش مهمی در ایجاد ارتباط بین بخش‌های واقعی و پولی اقتصاد بازی کرده و با سازمان‌دهی دریافت‌ها و پرداخت‌ها و ارائه تسهیلات مبادلات را تسهیل کرده و سبب گسترش بازارها، رشد و شکوفایی اقتصاد می‌گردند. ریسک اعتباری مهم‌ترین عامل ثبات سیستم بانکداری و از مهم‌ترین ریسک‌های مشاهده شده در نظام بانکی کشورها است. در صورت نبودریسک اعتباری، توان اعتباردهی و از سوی دیگر قدرت تادیه بدهی نهاد پولی تضعیف شده و نهایتاً ورشکستگی بانک را در پی دارد. ریسک اعتباری با پیش‌بینی زیان‌های عدم بازپرداخت وام‌ها نوعی برتری نسبی برای بانک‌ها و نهادهای اعتباری ایجاد خواهد کرد. هدف اصلی این پژوهش بررسی مدیریت ریسک اعتباری بر عملکرد وام در شعب بانک کشاورزی است. روش: این تحقیق بر اساس هدف کاربردی و بر اساس گردآوری داده‌ها از نوع تحقیقات توصیفی است. جامعه آماری این پژوهش شامل مدیران ارشد و پرسنل شعب بانک کشاورزی در استان گیلان هستند. در این تحقیق با توجه به جدول مورگان از بین 475 نفر، 279 نفر به عنوان نمونه انتخاب شدند و روش نمونه‌گیری از نوع غیر احتمالی در دسترس است. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه است. پس از جمع‌آوری داده‌ها، تجزیه و تحلیل داده‌ها با کمک نرم‌افزارهای spss صورت گرفت. یافته‌ها: فرضیه‌های پژوهش نشان داده که شرایط وام بر عملکرد وام شعب بانک کشاورزی استان گیلان تاثیر دارد.ارزیابی مشتری بر عملکرد وام شعب بانک کشاورزی استان گیلان تاثیر دارد. سیاست‌های پیش فرض وام بر عملکرد وام شعب بانک کشاورزی استان گیلان تاثیر دارد. سیاست‌های کنترل ریسک بر عملکرد وام شعب بانک کشاورزی استان گیلان تاثیر دارد. نتیجه‌گیری: کاهش و کنترل ریسک اعتباری به عنوان یکی از عوامل موثر در بهبود فرآیند اعطای اعتبار و درنتیجه در عملکرد بانک‌ها مطرح گردیده و نقش اساسی در تداوم ارائه تسهیلات، سودآوری و بقای بانک‌ها و موسسات مالی ایفا می‌نماید. ریسک اعتباری با اندازه‌گیری ریسک می‌توانند با ایجاد ارتباط بخردانه ای بین ریسک و بازده امکان قیمت گذاری دارایی‌ها را فراهم سازد. همچنین ریسک اعتباری امکان بهینه سازی ترکیب پرتفوی اعتباری و تعیین سرمایه اقتصادی بانک‌ها برای کاهش هزینه‌های سرمایه‌ای را فراهم خواهد ساخت.بنابراین می‌توان با تقویت سیاست‌های کنترل ریسک از طریق اندازه گیری ریسک عدم پرداخت اصل و سود تسهیلات بر مبنای اصول و مقررات کمیته‌ها درخصوص مدیریت ریسک، با بررسی دو مقوله کفایت سرمایه مشتری و طبقه بندی دارائی‌ها و همچنین درجه بندی شعب بر مبنای ریسک اعتباری شعب (نسبت مطالبات سررسید گذشته و معوق و مشکوک الوصول به کل تسهیلات اعطایی )بهبود عملکرد وام شعب بانک را شاهد بود.

The Effect of Credit Risk Management on Lending Performance of Bank Agriculture Branches

Objective: Today, banks play a vital role in making the relationship between actual and monetary sectors of the economy, facilitating transactions by organizing receipts and payments, and developing markets and economic growth. Credit risk is the most critical factor for banking system stability. Moreover, credit risk is the most substantial risk observed in the banking system of countries. Lack of credit risk leads to poor lending capacity and debt settlement power of monetary institutes also causes the bankruptcy of banks. credit risk brings a relative superiority for banks and financial institutes by predicting bad debts’ losses. The extant study aimed to examine the effect of credit risk management on the lending performance of Bank Agriculture branches. Method: This was applied research in terms of objective and a descriptive study, in terms of data collecting method. The statistical population comprised all top managers and staff working in branches of Bank Agriculture in Gilan Province, Iran. In the present paper, Morgan Table was used, and 279 people (n=279) were selected from 475 people, by using nonprobability convenience sampling. The data were collected through a questionnaire. The collected data were analyzed using SPSS software. Results: Research hypotheses indicated the significant effect of loan terms and conditions on the lending performance of branches of Bank Keshavarsi in Gilan. Customer evaluation had an impact on the lending performance of Bank Keshavarsi’s branches in Gilan. Default lending policies affected the lending performance of Bank Keshavarsi’s branches in Gilan Province. Risk control policies also had an impact on the lending performance of Bank Keshavarsi’s branches in Gilan Province. Conclusion: Credit risk control and mitigation play an effective role in improving lending and credit processes and subsequently improving banks’ performance. Furthermore, cretic risk control plays a fundamental role in the continuity of lending, profitability, and survival of banks and financial organizations. Credit risk provides the field for assets pricing by risk measurement and the creation of a logical link between risk and return rate. Furthermore, credit risk paves the way for the optimization of credit portfolios and determining the economic provision of banks to reduce capital costs. Therefore, improvement of risk control policies through measuring the risk of nonrepayment of debt and interest rate of loans based on the risk management rules and regulations approved by respective committees lead to improvement of the lending performance of studied bank branches. On the other hand, assessment of customer’s capital adequacy, ranking assets, rating branches based on the credit risk of branches (e.g., past due, deferred, and bad debtstototal loans ratio) can be done to improve the lending performance of studied bank branches.