ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت آموزش مجازی در پژوهشگاه صنعت نفت

استفاده از آموزش مجازی به خلق، مدیریت و توسعه آموزش به طور اثربخش، سریع و اقتصادی کمک می‌کند. امروزه موفقیت آموزش مجازی یکی از مهم‌ترین موضوعات در مدیریت آموزشی می‌باشد. هدف پژوهش حاضر، ارزیابی عوامل موثر بر موفقیت آموزش مجازی شامل کیفیت سیستم، کیفیت اطلاعات و محتوا عوامل تسهیل‌کننده، کیفیت استاد، تعامل بین استاد و دانشجویان و تمایل کاربر است. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی بود. ابزار گردآوری اطلاعات، پرسش‌نامه محقق‌ساخته بود که روایی محتوایی آن توسط متخصصان تایید و پایایی آن با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 92/0 به‌دست آمد. جامعه آماری پژوهش کلیه کارشناسان پژوهشگاه صنعت نفت بود که در سال 1391 دوره‌های آموزش مجازی را گذارانده باشند که در حدود 250 نفر بودند که از بین آنها، 156 نفر به عنوان نمونه و به روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه‌ای- نسبی انتخاب شدند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، شامل میانگین و انحراف استاندارد و برای آزمون فرضیه‌ها از آمار استنباطی، شامل آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، آزمون t تک نمونه‌ای و آزمون فریدمن استفاده شده است. نتایج نشان داد که عوامل موثر بر موفقیت آموزش مجازی در پژوهشگاه صنعت نفت در شرایط مناسبی هستند و رتبه‌بندی این عوامل نشان داد که عوامل کیفیت اطلاعات و محتوا، تمایل کاربر و کیفیت سیستم دارای وضعیت مناسب‌تری نسبت به سایر عوامل هستند.