آموزش از راه دور: رضایت‌مندی، فرهنگ استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات و خود‌آموزی دانش‌آموزان

هدف این مقاله، تعیین میزان موفقیت مدارس آموزش از راه دور در گسترش فرهنگ استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات و بررسی تاثیر آموزش از راه دور در خودآموزی دانش‌آموزان و شناسایی میزان رضایت مندی دانش آموزان دوره‌های راهنمایی و متوسطه از این گونه آموزش‌ها می‌باشد. مطالعه از نوع ارزش‌یابی است. جامعه آماری، کلیه مدارس آموزش از راه دور کشور بود. داده‌ها با تکمیل 875 پرسش‌نامه در 42 مدرسه آموزش از راه دور 6 استان جمع‌آوری شد. برای اندازه‌گیری متغیرها، از پرسش‌نامه‌های محقق ساخته برای نگرش دانش‌آموزان نسبت به رضایت از تحصیل در مدارس آموزش از راه دور (26 سوالی) و برای اندازه‌گیری نگرش آنان نسبت به خود‌آموزی (9 سوالی) و برای اندازه‌گیری نگرش دبیران و کارکنان نسبت به موفقیت مدارس در ترویج فرهنگ استفاده از فن‌آوری اطلاعات و ارتباطات (21 سوالی) استفاده شد. ضریب آلفای کرانباخ پرسش‌نامه‌ها بین 63/0 تا 96/0 محاسبه شد. روایی صوری پرسش‌نامه‌ها با استفاده از داوری دو نفر از استادان با سابقه در زمینه آموزش از راه دور مطلوب ارزیابی شد. نتایج نشان داد آموزش از راه دور در استان‌های محروم موفق‌تر بوده و رضایت تحصیلی دو گروه دانش‌آموز متوسطه و راهنمایی مناسب بوده، اما دانش‌آموزان متوسطه بیشتر رضایت داشته‌اند؛ در زمینه توسعه فرهنگ استفاده از فن‌آوری‌های آموزشی، مدارس کم‌تر از میزان مورد قبول موفق بوده‌اند؛ عدم موفقیت با توجه به میزان برخورداری مناطق متفاوت بوده است و تحصیل در مدارس آموزش از راه دور بر خود‌آموزی دانش‌آموزان تاثیر مثبت داشته است.