توسعه دانش محتوایی و مهارت تدریس دانشجو معلمان از طریق مدل تلفیق یادگیری مساله‌محور و فن‏آوری اطلاعات و ارتباطات

هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر تلفیق یادگیری مساله‌محور با فن‏آوری اطلاعات و ارتباطات در توسعه دانش محتوایی و مهارت ‌تدریس دانشجو معلمان مرکز تربیت معلم بود. کلیه دانشجو معلمان مرکز تربیت معلم شهید باهنر استان همدان در سال 1389 به عنوان جامعه تحقیق انتخاب شدند و از بین آنها دو گروه آموزش ابتدایی به عنوان نمونه انتخاب شدند. تحقیق حاضر، از نوع شبه تجربی و طرح مورد استفاده، طرح پیش‏آزمون - پس‏آزمون با گروه کنترل بود. در گروه کنترل، برنامه‏ای با نرم‏افزار پاور پوینت توسط مدرس تهیه شد و از طریق آن برنامه، نحوه تدریس مفاهیم ریاضی با استفاده از روش‏های حل مساله و اکتشافی، آموزش داده شد. در گروه آزمایش نیز از دانشجو معلمان خواسته شد بعد از جمع‏آوری اطلاعات و تنظیم طرحی بر اساس روش‌های حل مساله و اکتشافی، در محیط پاور پوینت، مفاهیم ریاضی را آموزش دهند. در واقع مساله‏ای که آنها با آن درگیر بودند، این بود که چگونه برنامه‏ای پویا بسازند که از طریق آن برنامه، دانش‏آموزان به کشف مفاهیم ریاضی بپردازند. بدین ترتیب در پایان اجرا، طی یک جلسه، آزمون تیوری و عملی از هر دو گروه در حوزه دانش محتوایی و مهارت تدریس به عمل آمد. تجزیه و تحلیل نتایج دو آزمون (تیوری و عملی) با استفاده از آزمونt گروه‌های مستقل، نشان داد که عملکرد دانشی و مهارتی دانشجو معلمانی که یادگیری مساله محور را با فاوا به منظور حل مساله، تلفیق کرده بودند، بهتر از گروهی بود که فقط از فاوا استفاده کرده بودند.