بررسی میزان و نوع کاربرد تلفن همراه توسط دانش‌آموزان مدارس متوسطه نظری استان مازندران

این تحقیق، با هدف بررسی میزان و نوع کاربرد تلفن همراه توسط دانش‌آموزان متوسطه نظری استان مازندران انجام شده است. روش مورد استفاده در این تحقیق، روش توصیفی- پیمایشی است. جامعه آماری مورد مطالعه در این پژوهش، دانش‌آموزان متوسطه نظری شاغل به تحصیل در سال تحصیلی 90-1389 بودند. روش‌ نمونه‌گیری، تصادفی طبقه‌ای چند‌مرحله‌ای بوده است. براساس جدول کرجسی و ‌مورگان 384 نفر به عنوان نمونه تحقیق انتخاب شدند. برای جمع‌آوری اطلاعات از پرسش‌نامه محقق‌ساخته استفاده شده است. روایی‌محتوایی پرسش‌نامه مورد تایید متخصصان قرار گرفت و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ در نرم‌افزار spss، 80/0 محاسبه شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها، از دو روش آماری استفاده شد: آمار توصیفی، شامل: فراوانی، انحراف استاندارد و میانگین، و آمار استنباطی، شامل: t مستقل. نتایج تحقیق نشان داد که اکثر دانش‌آموزان دارای تلفن همراه هستند و آن را به عنوان یک ابزار ضروری می‌دانند. دختران در مقایسه با پسران به میزان بیشتری از تلفن همراه و ابزارهای آن استفاده می‌کردند. در کاربرد تلفن همراه در بعد آموزشی و یادگیری پسران در مقایسه با دختران استفاده بیشتری می‌کردند. در کاربرد تلفن همراه بین پسران و دختران در بعد تعاملات اجتماعی و تفریحات و سرگرمی تفاوت معنی‌داری وجود نداشت.