تبیین میزان گرایش به کاربرد فن‌آوری های ارتباطی اداری بر اساس مولفه های شخصیت و خود‌کارآمدی رایانه

هدف این پژوهش، تبیین میزان گرایش به استفاده از فن‌آوری های ارتباطی اداری بر اساس مولفه های شخصیت و خود‌کارآمدی رایانه بود. پژوهش حاضر از نظر ماهیت داده‌های جمع‌آوری ‌شده جزء مطالعات کمی و از نظر شیوه، یک مطالعه‌ی همبستگی است. نمونه مورد بررسی 184 نفر(86 زن و 98 مرد) از کارکنان دانشگاه خوارزمی تهران (پردیس کرج) بودند که با شیوه‌ی در دسترس انتخاب شدند. از پرسش‌نامه های شخصیتی neo، خود‌کارآمدی رایانه و نگرش به فن‌آوری های اداری برای سنجش متغیرها استفاده شد. در تجزیه و تحلیل داده‌ها، پس از انجام مقدمات توصیفی داده‌ها به منظور بررسی ارتباط بین متغیرها از آزمون همبستگی پیرسون و برای پیش‎بینی متغیر ملاک از تحلیل رگرسیون استفاده گردید. یافته‌های پژوهش عبارتند از: نگرش به فن‌آوری با روان‌رنجورخویی، سن آزمودنی ها و سابقه آنان همبستگی منفی معنادار و با برون گرایی، توافق، گشودگی، وظیفه‌شناسی و خود‌کارآمدی رایانه همبستگی مثبت معنادار دارد؛ خود‌کارآمدی رایانه با روان رنجورخویی، سن آزمودنی ها و سابقه آنان همبستگی منفی معنادار و با برون گرایی، توافق، گشودگی، وظیفه‌شناسی و نگرش به فن‌آوری همبستگی مثبت معنادار دارد.