تاثیر فن‌آوری واقعیت افزوده در یادگیری دانش آموزان نارساخوان پایه دوم ابتدایی

پژوهش حاضر به منظور بررسی تاثیر استفاده از فن‌آوری واقعیت افزوده بر یادگیری دانش آموزان نارسا خوان پایه دوم ابتدایی شهر تهران صورت گرفته است. روش پژوهش از نوع شبه آزمایشی و طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل و آزمایش بود و جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان نارساخوان پایه دوم ابتدایی شهر تهران در سال تحصیلی 98-1397 بود که با استفاده از روش نمونه گیری در دسترس 20 نفر از دانش آموزان انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه 10 نفری تقسیم شدند. ابزار اندازه گیری یادگیری پرسش‌نامه، محقق‌ساخته یادگیری بود که پایایی آن با استفاده از روش کودر ریچاردسون 0.88 محاسبه شد و نیز روایی این پرسش‌نامه از نظر متخصصان تایید گردید. برای تجزیه و تحلیل پیش آزمون و پس آزمون در دو گروه کنترل و آزمایش از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون تحلیل کواریانس تک متغیره و چندمتغیره) استفاده شد. به طور کلی نتایج به دست آمده از پژوهش، نشان داد به کارگیری فن‌آوری واقعیت افزوده با اطمینان 0.95 در افزایش یادگیری دانش آموزان نارساخوان موثر است و می توان از این فن‌آوری به عنوان ابزاری در یادگیری دانش‌آموزان نارساخوان استفاده کرد.