رابطه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با چشم انداز زمانی و بهداشت روانی دانشجویان

امروزه تجربه افراد از روانشناسی زمان، سبک زندگی را تغییر داده و بسیاری از روابط میان آن‌ها هنوز ناشناخته است. هدف پژوهش، بررسی رابطه بین اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی با چشم انداز زمانی و رفتارهای بهداشتی در دانشجویان بود. روش: روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه پژوهش، تعداد 1730 نفر از دانشجویان دانشگاه آزاد جویبار بودند. 317 نفر نیز به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای (برحسب مقطع تحصیلی) انتخاب شدند. هر آزمودنی پرسش‌نامه اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی، چشم‌انداز زمانی و رفتارهای بهداشتی را تکمیل کرد. یافته ها: نتایج نشان داد که میان شبکه های اجتماعی مجازی و چشم انداز زمانی گذشته گرای منفی، حال گرای لذت طلب، حال گرای تقدیرنگر، رابطه مثبت و با گرایش آینده گرا رابطه منفی وجود دارد و 1% کاهش اعتیاد به شبکه های اجتماعی مجازی ، 18% بر میزان رفتارهای بهداشتی افزود؛ و افزایش چشم انداز زمانی نیز رفتارهای بهداشتی را افزایش داد و بالعکس. نتیجه گیری: چشم انداز زمانی عامل کلیدی در سوء مصرف شبکه های اجتماعی است؛ زیرا با افزایش آینده گرایی، آموزش به تاخیر انداختن لذت فوری و توجه به پیامدهای اعمال حال حاضر می تواند به افزایش رفتار های بهداشتی و به طبع، کاهش اعتیاد به فضای مجازی دانشجویان کمک کند.