بررسی تاثیر انیمیشن‌های داستانی بر رشد و سازگاری اجتماعی دانش‌آموزان کم­توان ذهنی آموزش­پذیر

هدف پژوهش حاضر، بررسی تاثیر انیمیشن‌های داستانی بر رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی در دانش‌آموزان کم­توا­­ن­ ذهنی آموزش­پذیر 14- 8 ساله شهرستان دزفول در سال تحصیلی 94-1393 است. روش پژوهش، شبه تجربی بود که با استفاده از طرح پیش‌آزمون و پس­آزمون با گروه کنترل انجام شد. جامعه آماری، کلیه دانش‏آموزان کم­توان­ ذهنی آموزش­پذیر مشغول به تحصیل در مدرسه استثنایی سوده به تعداد 70 نفر بود. نمونه پژوهش، 40 نفر از دانش­آموزان کم­توان­ ذهنی آموزش‌پذیر دختر و پسر با طیف بهره‌هوشی 60 الی 74 بود که به صورت تصادفی ساده، انتخاب و در دو گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. ابزارهای پژوهش شامل آزمون ریون رنگی کودکان، مقیاس رشد اجتماعی وایلند و پرسش­نامه سازگاری اجتماعی کودکان بود. پایایی آزمون‎های رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی از طریق آلفای کرونباخ به ترتیب 0.75 و 0.77 به دست آمد. گروه آزمایش 22 جلسه مداخله گروهی (تماشای داستان‌های الکترونیکی با انیمیشن) دریافت کرده و در مقابل، گروه کنترل هیچ­گونه مداخله‌ای دریافت نکردند. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و آمار استنباطی شامل تحلیل واریانس مانکوا انجام شد. مقایسه نتایج آزمودنی­ها در پس­آزمون، نشان داد که میانگین رشد اجتماعی و سازگاری اجتماعی گروه آزمایش در مقایسه با گروه گواه افزایش معنی­داری یافته بود. بنابراین، نتیجه گرفته می‎شود که انیمیشن‎های داستانی بر رشد و سازگاری اجتماعی دانش‎آموزان کم توان ذهنی آموزش‎پذیر تاثیر مثبتی دارند.