شناسایی، تعیین روابط و سطح‌بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی

پژوهش حاضر، با هدف شناسایی، تعیین روابط و سطح‌بندی عوامل موثر بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه انجام شده است. روش پژوهش، از نظر هدف کاربردی و از نظر گردآوری داده‌ها توصیفی- تحلیلی می‌باشد. جامعه آماری، شامل مدیران و استادان دانشگاه های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی در حوزه علوم‌تربیتی و مدیریت آموزشی می‌باشد. تعداد افراد جامعه آماری 45 نفر می باشد که به علت کم بودن تعداد، کل جامعه مورد مطالعه قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها، از دو پرسش‎نامه محقق ساخته استفاده شده است. روایی محتوایی پرسش‎نامه‌ها با استفاده از نظریات متخصصان این زمینه بررسی و تایید شد. برای بررسی پایایی پرسش‎نامه‌ها ضریب آلفای کرونباخ برای پرسش نامه اول 0.96 و ضریب همبستگی پیرسون با آزمون مجدد برای پرسش‎نامه دوم 0.93 برآورد شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک نمونه‌ای و برای تعیین روابط و سطح بندی عوامل موثر از مدل‌سازی ساختاری تفسیری (ism) استفاده شده است. نتایج آزمون t برای 18 عامل شناسایی شده، بیانگر این است که همه عوامل بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه تاثیرگذار و کلیدی می‌باشند و میانگین آنها بیش از حد متوسط می‌باشد. هم‌چنین، نتایج تحلیل ism و قدرت نفوذ- میزان وابستگی بر روی عوامل موثر نشان می دهد که عوامل در چهار سطح وابسته، مستقل، پیوندی، نفوذ دسته‌بندی می‌شوند و در خوشه‌های ارتباط و وابسته قرار دارند. عوامل فنی و پشتیبانی، مدیریتی و راهبردی و عوامل آموزشی و محتوا، نسبت به سایر عوامل از تاثیرگذاری بیشتری بر موفقیت یادگیری الکترونیکی در دانشگاه‌های پیام‌نور استان آذربایجان شرقی دارند.