پیش‌بینی بی‌رمقی زناشویی زوجین خواهان جدایی با آگاهی از شناسه‌های جمعیت شناختی، ذهن تمام عیار و تاب‌آوری هیجانی

بی‌رمقی پیامد درگیری طولانی‌مدت در موقعیت‌هایی است که مستلزم نیروی بدنی، روانی و اجتماعی بیش‌ازاندازه است. پژوهش با هدف بررسی نقش پیش‌بین شناسه‌های جمعیت شناختی، ذهن تمام‌عیار و تاب‌آوری هیجانی در بی‌رمقی زناشویی زوجین خواهان جدایی انجام گرفت. روش پژوهش، توصیفی-پیمایشی از نوع همبستگی است. تعداد 140 نفر (70 نفر زن و 70 نفر مرد) از زوجین خواهان جدایی مراجعه‌کننده به دادگستری شهرستان خوی با روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از سنجه تاب‌آوری هیجانی کانر و دیویدسون (2003) پرسشنامه پنج‌وجهی ذهن تمام‌عیار بائر، اسمیت و آلن (2006) و سیاهه بی‌رمقی زناشویی پاینز (1996) استفاده شد. تحلیل داده‌ها با روش تحلیل رگرسیون سلسله مراتبی انجام شد. یافته‌ها نشان داد با مهار اثرات متغیرهای جمعیت شناختی، متغیرهای ذهن تمام‌عیار (01/0 p=و 10/0=β) و تاب‌آوری هیجانی (04/0 p= و 14/0=β) قادر به پیش‌بینی بی‌رمقی زناشویی زوجین خواهان جدایی بود. بر پایه این یافته‌ها می‌توان نتیجه گرفت که گریز پیاپی از تجربه رخدادهای تنش‌زای رابطه و توان اندک این زوجین در بازسازی رابطه، زمینۀ بی‌رمقی آن‌ها را فراهم می‌آورد.