تاثیر مداخله روان - آموزشی ایرانی برگرفته از دیدگاه دل‌بستگی در سازش یافتگی زناشویی

سازش یافتگی زوجی هم‌طراز با رضایت و پایداری زندگی زناشویی آن‌ها از گران‌مایه‌ترین چشم‌اندازهای متخصصین مشاوره و درمانگران متمرکز بر بهبود رابطه زوجین است. هدف این پژوهش آزمودن اثربخشی مداخله روان آموزشی ایرانی برگرفته از دیدگاه دل‌بستگی بر سازش یافتگی زناشویی زوجین بود. روش پژوهش نیمه آزمایشی است و با به کار بستن طرح پیش‌آزمون پس‌آزمون و پیگیری دوماهه انجام شد. جامعه آماری زوجین مراجعه‌کننده به سه فرهنگسرای شهر اصفهان در سال 1394 بود. نمونه پژوهش 30 زن و شوهر بود که به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌تصادف در دو گروه آزمایش (15 زوجی) و گواه (15 زوجی) گمارده شدند. مداخله با مراجعه به منابع معتبر داخلی و خارجی تدوین و روایی آن از سوی پنج نفر از متخصصین «مشاوره خانواده» دانشگاه اصفهان تائید گردید. زوجین گروه آزمایش طی هشت هفته و هر هفته یک نشست 120 دقیقه‌ای در نشست‌های گروهی شرکت کردند. اعضای گروه گواه در آن مدت مداخله‌ای دریافت نکردند. برای گردآوری داده‌ها از سنجه سازش یافتگی زناشویی اسپانیر 1976 استفاده شد. داده‌ها با تحلیل کوواریانس تک متغیره و چند متغیره تحلیل شد. برآیند تحلیل کوواریانس نشان داد مداخله روان آموزشی ایرانی برگرفته از دیدگاه دل‌بستگی در افزایش سازش یافتگی زناشویی در پس‌آزمون (92/941= p<0/05, f) و پیگیری (69/137= p<0/05,f) کارساز بوده است. نظر به محدودیت‌های موجود برای تعمیم برآیندها و بدیع بودن پژوهش بررسی‌های بیشتر برای آزمودن قابلیت اعتماد مداخله در آینده مطلوب است.