پیش‌بینی پایداری ازدواج بر اساس سبک عشق‏ورزی‏ و خودابرازی جنسی با میانجی‏گری هوش هیجانی: یک پژوهش زمینه‌یابی

روابط زناشویی رضایت‏بخش ابزاری کارآمد برای ایجاد پیامدهای مثبت ازجمله سلامت جسمی و روانی در زوجین و سایر اعضای خانواده و استحکام آن است. پژوهش حاضر به‌منظور پیش‏بینی پایداری ازدواج (پیوند زناشویی) بر اساس سبک عشق‏ورزی و خودابرازی جنسی (احقاق جنسی) با میانجی‏گری هوش هیجانی انجام شد. روش پژوهش از نوع توصیفی- زمینه‏یابی با مدل تحلیل مسیر و روش نمونه‏گیری به‏صورت غیر احتمالی و تلفیقی ناحیه‏ای (جغرافیایی) بود. جامعه آماری پژوهش 753030 نفر از مردان و زنان متاهل مناطق 1 و 2 و 9 و 11 شهر مشهد در سال 1397 و نمونه پژوهش 384 نفر مرد و زن متاهل بودند که با دریافت فراخوان پیامکی، داوطلبانه در پژوهش شرکت کردند. برای گردآوری داده‏ها از شاخص بی‏ثباتی پیوند زناشویی (edwards, johnson, booth, 1983)، مقیاس عشق (sternberg,1997)، شاخص احقاق جنسی (hulbert,1992) و سیاهه 90 سوالی هوش هیجانی (bar-on, 1998) استفاده شد. در تجزیه‌وتحلیل آماری از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل مسیر و روش بوت استراپ، با نرم افزار spss-23 و amos-23 استفاده شد. یافته‏ها نشان داد پایداری پیوند زناشویی بر اساس سبک عشق‌ورزی و احقاق جنسی با میانجی‏گری هوش هیجانی قابل پیش‏بینی است (p<0.05)؛ بنابراین در مشاوره زوج و خانواده رابطه بین پایداری پیوند زناشویی با متغیرهای مذکور قابل‌توجه است.

Predicting Marriage Stability Based on Love-Making Style and Sexual Assertiveness by Mediating Role of Emotional Intelligence: A Survey Study

Background:. Satisfactory marital relationships are an effective tool for creating positive outcomes including physical and mental health in couples and other family members and strength. Objective: This study was done to investigate the relationship between love-making style and sexual assertiveness with marriage stability, by the mediating role of emotional intelligence. Method: The method of research was descriptive with path analysis, and the sampling method was nonrandom and regional/quota sampling. Its statistical population was 753030 married men and women in Mashhad in 2018 (districts 1, 2, 9, and 11 of the municipality) and the sample was 384 married men and women who voluntarily participated in the study after receiving a recall SMS. Applied tools for gathering data were: The marital Instability Index (Edwards, Johnson Booth, 1983), the Sternberg Love Style Scale (Sternberg R.J. 1986), the Hulbert Index of Sexual Assertiveness (Hulbert, 1992), Bar-On Emotional Intelligence Inventory (90-Item)( Bar-On, 1998). Pearson correlation coefficient, path analysis, and Bootstrap method were used in statistical analysis by using SPSS-23 and AMOS-23 software. Findings: The results showed that marriage stability is predictable based on love-making style and sexual assertiveness by mediating the role of emotional intelligence (P<0.05). Conclusion: Therefore, in couple therapy and family therapy, the relationship between the stability of marital relationships with the mentioned variables is significant.