اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر کیفیت زندگی و گرایش به طلاق زوجین تازه ازدواج‌کرده

پژوهش حاضر  به بررسی اثربخشی « شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن» بر افزایش کیفیت زندگی و کاهش میل به طلاق در زوجین پرداخت. طرح پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با پیش‌آزمون، پس‌آزمون و با گروه کنترل بود. جامعه آماری از بین زوجین تازه ازدواج‌کرده مراجعه‌کننده به مرکز خدمات مشاوره حکمت بود که تعداد 40 زوج (40 نفر مرد و 40 نفر زن)، به‌صورت در دسترس انتخاب و سپس به‌طور تصادفی در دو گروه 20 زوجی (گروه آزمایش و گروه گواه) قرار گرفتند. برای جمع‌آوری داده ها از پرسشنامه کیفیت زندگی سازمان بهداشت جهانی که در سال 1996 توسط گروهی از کارشناسان سازمان بهداشت جهانی ساخته شد و پرسشنامه استاندارد میل به طلاق روزلت، جانسون و مورو (1986)؛ به نقل از قادر پور (1393) استفاده شد. در اجرای مداخله درمانی، گروه آزمایش به مدت هشت جلسه (هر هفته یک جلسه) به شیوه گروهی، با رویکرد شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن قرار گرفتند؛ درحالی‌که گروه گواه هیچ گونه مداخله ای دریافت نکرد. دادها با استفاده از تحلیل واریانس اندازه‌گیری مکرر در نرم‌افزار spss مورد تجزیه‌وتحلیل قرار گرفتند. نتایج حاکی از آن بود که شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر افزایش کیفیت زندگی و مولفه های سلامت جسم (f=3/59; p-value<0/05)، سلامت روان (f=6/13; p-value<0/05) و سلامت محیط  ((f=6/10; p-value<0/05) در مرحله پس‌آزمون موثر بوده است،  اما ماندگاری اثر نداشته است. همچنین  شناخت درمانی مبتنی بر حضور ذهن بر کاهش میل به طلاق موثر بوده است (f=6/67; p-value<0/05)، اما ماندگاری اثر نداشته است. از یافته های پژوهش حاضر می توان در راستای مداخلات بالینی و درمانی جهت افزایش کیفیت زندگی و کاهش میل به طلاق زوج ها استفاده کرد.

The effectiveness of mindfulnessbased cognitive therapy on the life quality and the desire for divorce in newly married couples

This study examined the effectiveness of "MindfulnessBased Cognitive Therapy" on increasing the life quality and reducing the desire for divorce in couples. The present research design was semiexperimental type with pre test, posttest and control group. The statistical population was among the newly married couples referring to "Hekmat counseling center" that 40 couples (40 men and 40 women) were selected available sampling and then were divided randomly into two groups of 20 couples (experimental group and control group). The World Health Organization quality of life questionnaire was developed in 1996 by a group of World Health Organization experts & the standard questionnaire of divorce desire of Rusbult, Johnson & Morrow (1986) were used for gathering the data. In conducting the therapeutic intervention, experimental group were trained 8 sessions (one session per week), by "group method" With the approach of MindfulnessBased Cognitive Therapy; while the control group received no intervention. The data were analyzed using repeated measures analysis of variance (RMANOVA) in SPSS software. Results indicated that MindfulnessBased Cognitive Therapy was effective in increasing life quality and physical (F=3/59; PValue<0/05), mental (F=6/13; PValue<0/05), and environmental health components (F=6/10; PValue<0/05), but they’re not lasting effect. Also, MindfulnessBased Cognitive Therapy was effective in decreasing the desire for divorce (F=6/67; PValue<0/05), but they’re not lasting effect. The study findings can be used in the direction of the clinical and therapeutic interventions to increase the life quality and reduce the desire for couples divorce.