ساخت نسخۀ ایرانی سنجۀ مهارگری زناشویی و آشکار ساختن ویژگی‌های روان‌سنجی آن

مهارگری می‌تواند تاثیری شایان در رابطۀ ناسازگار خانواده‌ها مخصوصاً روابط زناشویی داشته باشد. این پژوهش با هدف شناسایی روش‌های مهارگری در روابط زناشویی و ساخت سنجه مهارگری زناشویی، تعیین روایی و پایایی آن در زوج‌های ایرانی انجام گرفت. پژوهش حاضر از دید هدف، پژوهشی توسعه‌ای و از دید شیوۀ اجرا توصیفی-پیمایشی است. جامعۀ آماری پژوهش همه افراد متاهل شهر مشهد در سال 1396 را شامل می‌شد که با به‌کارگیری روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. تعداد 310 نفر (155=f و 155=m) به سنجۀ 52 سوالی مهارگری زناشویی پاسخ دادند. به‌منظور تحلیل داده‌ها از روایی صوری و محتوایی، تحلیل عاملی اکتشافی، تحلیل عاملی تاییدی ، همسانی درونی و روایی ملاکی استفاده گردید. داده‌ها با استفاده از دو نرم‌افزار spss21 و amos24 مورد تحلیل قرار گرفت. با انجام تحلیل عاملی اکتشافی و با استفاده از چرخش واریماکس پنج عامل شناسایی شد که مقدار ویژۀ هر عامل بالاتر از یک بود. از 37 گویه باقی‌مانده، برای تحلیل عاملی تاییدی استفاده شد. مدل ساختاری مهارگری زناشویی با 21 گویه پس از اعمال پیش‌فرض‌های تحلیل عاملی تاییدی و اصلاح مدل با پنج عامل مهارگری هیجانی، مهارگری از طریق بی‌توجهی، مهارگری از طریق خشونت کلامی، مهارگری از طریق انزوا و مهارگری از طریق پنهان‌کاری تائید شد. همچنین روایی همگرای این سنجه با خرده سنجه سلطه-اطاعت شانزده عاملی کتل رابطۀ مثبت معنی‌دار0٫24 به دست آمد (0٫001>p). 0٫933=α و مقدار ضریب اسپیرمنبراون و گاتمن به ترتیب 0٫894 و 0٫886 است که نشان می‌دهد سنجه نهایی دارای روایی همگرا و واگرا است و از پایایی برخوردار است. نتیجه، سنجه مهارگری زناشویی با پنج عامل پایا و روا برای زوج‌های ایرانی و پژوهش‌های حوزۀ خانواده و زناشویی در جامعۀ ایرانی است.