پی‌کاوی تجربه زیسته رضایت زناشویی زوجین واجد تفاوت فرهنگی:یک مطالعه پدیدارشناسی

ازدواج‌های بین فرهنگی به‌واسطه فراگیر بودن وسایل ارتباط‌جمعی رو به افزایش است. بررسی رضایت زناشویی به‌عنوان مهم‌ترین و اساسی‌ترین عامل پایداری و دوام زندگی مشترک در این ازدواج‌ها دارای اهمیت است. بر این اساس، هدف پژوهش حاضر بررسی تجارب زیسته رضایت زناشویی زوج‌هایی از فرهنگ‌های کرد، عرب و بختیاری بود که به روش کیفی و با استفاده از راهبرد پدیدارشناسی توصیفی نمود شناختی کلایزی (1978) انجام شد. 16 زوج (32 نفر/ 16 زن و 16 شوهر) با ازدواج‌های بین فرهنگی و روش نمونه‌گیری مبتنی بر هدف از نوع گلوله برفی تا حد اشباع انتخاب و با استفاده از مصاحبه نیمه ساختاریافته موردبررسی قرار گرفتند. سپس داده‌ها جمع‌آوری، ثبت، کدگذاری و در قالب مضمون‌های اصلی و فرعی طبقه‌بندی گردیدند. تحلیل تجارب مشارکت‌کنندگان منجر به شناسایی 750 کد اولیه، 20 زیر مضمون و 6 مضمون اصلی گردید که عبارت‌اند از: فرایندهای قبل از ازدواج، ادراک حضور خانواده‌ها، تصمیم‌گیری در مورد فرزند، ادراک ابعاد ارتباطی و زناشویی، ادراک نیازهای کلی ازدواج‌های بین فرهنگی و ادراک چالش‌های ازدواج بین فرهنگی. با توجه به یافته‌ها می‌توان بیان کرد که مضمون ادراک ابعاد ارتباطی و زناشویی با مضامین فرعی مانند نقش حیاتی حمایت و درک همسر، راهبردهای تسهیل‌کننده ارتباطی و زناشویی و تجربه ادراک یا عدم ادراک تفاوت‌ها و شباهت‌های شخصیتی، در مرکز تجربه رضایت زناشویی زوج‌های با ازدواج بین فرهنگی قرار دارد. این مطالعه مفاهیم مهمی برای مشاوران خانواده دارد و در برنامه‌های غنی‌سازی و ارتقای روابط زوجین بین فرهنگی، توجه به این مضامین سودمند خواهد بود. همچنین، این پژوهش می‌تواند اطلاعات کاربردی و مفیدی برای پژوهش‌های آتی درزمینه ازدواج‌های بین فرهنگی باشد.