بررسی ارتباط ساختار انگیزشی و اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان کارشناسی شاهد دانشگاه فردوسی مشهد

اهمال‌کاری تحصیلی از پیشرفت دانشجو جلوگیری می‌کند و ممکن است پیامدهای نامطلوب و جبران‌ناپذیری به دنبال داشته باشد. تحقیقات پیشین نشان دادند که ساختار انگیزشی غیر انطباقی، نقش اساسی در رفتارهای نامناسب مانند به تاخیر انداختن انجام تکالیف، ایفا می‌کند. پژوهش حاضر باهدف بررسی ساختار انگیزشی و اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان کارشناسی شاهد دانشگاه فردوسی مشهد انجام شد. 97 (47% مرد،3/1 sd=،21 m=) نفر از دانشجویان کارشناسی شاهد دانشگاه فردوسی به‌صورت نمونه‌گیری در دسترس و داوطلبانه در پژوهش شرکت و پرسشنامه‌های فرم دموگراتیک دانشجویان، پرسشنامه اهداف شخصی (pci)، پرسشنامه احساس کنترل (sci)، پرسشنامه اهمال‌کاری تحصیلی (pass) را تکمیل نمودند. نتایج نشان داد که الف) افزایش میزان متغیرهای پیش‌بین سن و احساس کنترل منفی اهمال‌کاری تحصیلی را افزایش می‌دهد و افزایش میزان متغیرهای پیش‌بین احساس کنترل مثبت و انگیزش انطباقی اهمال‌کاری تحصیلی را کاهش می‌دهد. ب) بین ساختار انگیزشی انطباقی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان شاهد رابطه معنادار و مستقیم (مثبت) وجود دارد یعنی ساختار انگیزشی انطباقی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان شاهد موثر است. ج) بین احساس کنترل مثبت و ساختار انگیزشی انطباقی دانشجویان رابطه معنادار و مستقیم (مثبت) وجود دارد؛ یعنی هرچه احساس کنترل مثبت دانشجویان بیشتر باشد پیشرفت تحصیلی آن‌ها نیز بیشتر است. د) بین احساس کنترل عمومی و پیشرفت تحصیلی دانشجویان شاهد رابطه معنادار و مستقیم (مثبت) وجود دارد یعنی احساس کنترل عمومی بر پیشرفت تحصیلی دانشجویان موثر است؛ و ذ) بین ساختار انگیزشی انطباقی و اهمال‌کاری تحصیلی دانشجویان رابطه معنادار و معکوس (منفی) وجود دارد یعنی ساختار انگیزشی سازگار باعث کاهش اهمال‌کاری تحصیلی در دانشجویان می‌شود.