بررسی رابطه خود انتقادی، اضطراب اجتماعی و ترس از شکست با شرم درونی شده در دانشجویان

مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه خود انتقادی، اضطراب اجتماعی و ترس از شکست با شرم درونی شده دانشجویان انجام گرفت. 82 مرد و 100 زن (جمعاً 182 نفر) از دانشجویان ساکن خوابگاه های دانشجویی دانشگاه شهید چمران با روش نمونه‌گیری تصادفی طبقه ای برگزیده شدند. داده ها از طریق مقیاس های اضطراب اجتماعی، خود انتقادی، ترس از شکست و شرم درونی شده جمع آوری و توسط ضریب همبستگی ساده و رگرسیون چندگانه تحلیل شدند. یافته ها نشان داد که: همسانی درونی مقیاس های فوق‌الذکر همگی رضایت بخش بودند. بین متغیرهای خودانتقادی، اضطراب اجتماعی و ترس از شکست با شرم درونی شده رابطه مثبت معنی‌داری دیده شد. نتایج تحلیل رگرسیون چند متغیری نشان داد متغیرهای خودانتقادی و اضطراب اجتماعی در پیش‌بینی واریانس متغیر ملاک (شرم درونی شده) سهم دارند و متغیر ترس از شکست در این زمینه نقشی ندارد. در نتیجه می‌توان بیان کرد که انتقادهای افراد از خودشان و اضطرابی که آن ها در موقعیت های اجتماعی از خود نشان می‌دهند باعث شرم درونی شده می‌شود