بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی فرم کوتاه مقیاس خود تنظیم گری در نمونه‌ای از جامعه ایرانی

هدف اصلی این پژوهش بررسی ویژگی‌های روان‌سنجی فرم کوتاه مقیاس خودتنظیم گری، شامل همسانی درونی، پایایی بازآزمایی، روایی محتوایی و روایی همگرا و تشخیصی (افتراقی) بود. سیصد و پنجاه و هفت زن و مرد ایرانی (150 مرد، 207 زن) به صورت داوطلب در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی‌ها خواسته شد مقیاس خود تنظیم گری (sri-s)، پرسشنامه تجدید نظر شده شخصیّت آیسنک (epq-rs) و مقیاس سلامت روانی (mhi-28) را تکمیل کنند. پایایی بازآزمایی (87/0 = r) و همسانی درونی (93/0 = ?) مقیاس خود تنظیم گری در حد رضایت بخش مورد تایید قرار گرفت. روایی محتوایی مقیاس خود تنظیم گری بر اساس داوری شش نفر از متخصصان روان شناسی بررسی و ضرایب توافق کندال برای زیرمقیاس های عملکرد مثبت، مهارپذیری، آشکارسازی احساسات و نیازها، قاطعیّت و بهزیستی طلبی و خود تنظیم گری کلی مورد تایید قرار گرفت. روایی همگرا و تشخیصی (افتراقی) مقیاس خود تنظیم گری از طریق محاسبه ضرایب همبستگی زیرمقیاس های آن با ابعاد اصلی شخصیّت و شاخص‌های سلامت روانی در مورد آزمودنی‌ها بررسی شد. نتایج ضرایب همبستگی پیرسون نشان داد که بین نمره آزمودنی‌ها در زیر مقیاس‌های خود تنظیم گری با شاخص‌های برونگرایی و بهزیستی روانشناختی همبستگی مثبت معنادار و با شاخص‌های نوروزگرایی و درماندگی روا ن شناختی همبستگی منفی معنادار وجود دارد. این نتایج، روایی همگرا و تشخیصی مقیاس خود تنظیم گری را تایید می‌کنند. بر اساس نتایج این پژوهش، فرم 25 گویه-ای مقیاس خود تنظیم گری برای سنجش این سازه در نمونه‌های ایرانی از پایایی و روایی کافی برخوردار است.